«Τώρα, ο διωγμός της Εκκλησίας έχει άλλη μορφή. Οι εχθροί έρχονται με τα ”ανθρώπινα δικαιώματα”, με την ”ελευθερία συνειδήσεων”, όπου κρύβεται η μεγάλη ανηθικότητα.

Στόχος είναι η διάλυση του έθνους, του οποίου οι αξίες είναι ακριβώς η ταυτότητά μας στον κόσμο. Εάν δε μετανοήσουμε και δε γονατίσουμε, δε θα καταφέρουμε τίποτα. Εάν όμως προσευχηθούμε με ζήλο, ο Θεός θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε όλες τις δοκιμασίες: την παγκοσμιοποίηση, τον οικουμενισμό και ποιος ξέρει ποια άλλα…».

Θέλουν και προσπαθούν τη διάλυση του θεϊκού μέσω της σχετικοποίησης των θεμελιωδών αξιών της αληθείας της πίστεως μέσω Οικουμενισμού, θέλουν την κατάταξη και την ταύτιση των παιδιών μας με το άθεο.

Με το μαρτύριο των παιδιών άρχισε η Εκκλησία του Χριστού, με το μαρτύριο των παιδιών αρχίζει και ο διωγμός του αιώνος τούτου…»

«Σήμερα, τὴ χριστιανικὴ καὶ ἠθικὴ διάπλαση ἑνὸς παιδιοῦ μπορεῖ νὰ τὴν προσφέρει μόνο μία πνευματικὰ ὑγιὴς οἰκογένεια. Δυστυχῶς, πλέον, οἱ ἐκπαιδευτικοὶ θεσμοὶ ἔχουν γίνει παράγοντες ἀντιχριστιανικῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν. Σὲ διδάσκουν νὰ εὐθυγραμμίζεσαι μὲ τὸν ἀθεϊστικὸ ‘ἐπιστημονικὸ’ ὀρθολογισμὸ καὶ μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο καὶ σοὺ δικαιολογοῦν τὶς εἰδεχθέστερες τῶν ἁμαρτιῶν, ποὺ ντρέπεσαι ἀκόμη καὶ νὰ τὶς ἀναφέρεις. Τὰ σχολεῖα, ἤδη ἂπ΄ τὸ νηπιαγωγεῖο, ἔχουν τὸν δαιμονικὸ σκοπό τους: νὰ ἀποβάλλουν τὰ παιδιὰ τὸ αἴσθημα τῆς ντροπῆς καὶ νὰ ἐκτραποῦν ἀπὸ τὸν χριστιανικὸ δρόμο· μὲ ἄλλα λόγια, σοὺ βρίσκουν δουλειὰ γιὰ νὰ σὲ ἀπασχολοῦν καὶ νὰ μὴν πηγαίνεις τὴν Κυριακὴ στὴν ἐκκλησία»..

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ζωὴ Θυσιαζομένης Ἀγάπης» γιὰ τὸν Γέροντα Ἰουστίνο Πίρβου, σέλ. 24