Επίκαιρα

Λαμπρόπουλος Βαρνάβας
Ἀρχιμανδρίτης

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, μόνο δύο ἀνθρώπων γιορτάζει τὰ γενέθλια: Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ τιμᾶται ἡ γενέθλια ἡμέρα ἐκείνου, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τὸν δόξασε ὡς τὸν μεγαλύτερο «ἐν γεννητοῖς γυναικῶν».

Καρπὸς προσευχῆς

Πολὺ σωστὰ ἔχει λεχθεῖ ὅτι ἡ ἀγωγὴ ἑνὸς παιδιοῦ ἀρχίζει… πολὺ προτοῦ γεννηθεῖ. Γιὰ νὰ πέσει «τὸ μῆλο κάτω ἀπὸ τὴ μηλιά», χρειάζεται πρῶτα ἡ μηλιὰ πολλὴ φροντίδα καὶ σωστὴ ἀνάπτυξη. Οἱ γονεῖς ποὺ μᾶς χάρισαν τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο ἦταν «καὶ οἱ δύο δίκαιοι καὶ ἄμεμπτοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τηρώvτας ὅλες τὶς ἐντολές του». Μόνον ὁ Θεὸς ξέρει πόσων κόπων καὶ πόσων δακρύων προσευχῆς ἦταν καρπὸς ὁ Ἰωάννης.
Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ἀναφερόμενος στὴ χαρούμενη ὑπόσχεση τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ στὸν Ζαχαρία ὅτι θὰ ἀποκτήσει γιό, ἀναφωνεῖ: «Ὦ ἀγγελοφερμένη ὑπόσχεση, ποὺ εἶσαι καρπὸς τόσων ἐπίμονων προσευχῶν! Πέτυχε ὁ Ζαχαρίας ἐκεῖνο, γιὰ τὸ ὁποῖο παρακαλοῦσε μὲ τόση θέρμη! Ἔγινε μετὰ ἀπὸ καρποφόρα προσευχὴ τὸ ξανάνιωμα τῆς ἄγονης μήτρας τῆς Ἐλισάβετ καὶ ἱκανοποιήθηκε ἡ λαχτάρα της νὰ κάνει παιδί!»

Καὶ φυσικὰ ἡ ἀνθρώπινη δυσπιστία τοῦ Ζαχαρία στὴν ἀναγγελία τοῦ Ἀρχαγγέλου δὲν μειώνει οὐσιαστικὰ τὴν εὐλάβειά του καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη του στὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἅγιος Θεόδωρος τὸν δικαιολογεῖ λέγοντας ὅτι «ἐπειδὴ ταράχτηκε, τήρησε ἐπιφυλακτικὴ στάση. Διότι οἱ χαρούμενες ἀγγελίες, ποὺ μηνύουν τὴν πραγματοποίηση ἀσυνήθιστων προσδοκιῶν τῆς ψυχῆς, ὅταν ἀκουστοῦν ξαφνικά, φέρνουν συνήθως ταραχή». Ἡ ἐρώτηση «πῶς θὰ βεβαιωθῶ γι’ αὐτὸ πού μοῦ λὲς» δὲν προέρχεται ἀπὸ ἀπιστία, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀνάγκη ἐξακρίβωσης τῆς ἀλήθειας.

Ὑπάρχει γονίδιο ἁγιότητας;

Ὁ Ἀρχάγγελος εἶπε καὶ κάτι στὸν Ζαχαρία, τὸ ὁποῖο θὰ μποροῦσε μερικοὺς νὰ τοὺς σκανδαλίσει: «Ὁ γιός σου θὰ γίνει μεγάλος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ… καὶ θὰ γεμίσει μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἐνῶ ἀκόμα θὰ βρίσκεται στὴν κοιλία τῆς μητέρας του». Θὰ ἦταν μεγάλο λάθος, ἀπὸ αὐτὴ τὴν προφητεία νὰ βγάλουμε τὸ συμπέρασμα ὅτι -ἔστω μερικοὶ- ἔχουν προοριστεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ εἶναι ἅγιοι καὶ ἄρα νὰ πᾶνε ἐν δόξῃ στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ τοὺς ρωτήσει καὶ προφανῶς χωρὶς καμία δική τους προετοιμασία! Αὐτὸ θὰ σήμαινε ὅτι ὁ Θεὸς σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους καταργεῖ τὸ αὐτεξούσιο καὶ ἄρα δὲν τοὺς ἔπλασε ὅλους κατ’ εἰκόνα του! Ἄπαγε τῆς βλασφημίας!

Γιὰ ποιὸ λόγο, τότε, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ἐπέλεξε νὰ περάσει ὅλη του τὴ ζωὴ στὴν ἔρημο; Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Μπριαντσιανίνωφ τονίζει ὅτι ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἀκολούθησε αὐτὸν τὸν τόσο ἀσκητικὸ τρόπο ζωῆς, ἀκριβῶς γιὰ νὰ περιφρουρήσει καὶ νὰ διατηρήσει τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ ἔλαβε ὡς δῶρο ἀπὸ τὴν ἅγια ζωὴ τῶν γονέων του. Τὸ ὅτι ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἅγιος μετὰ τὴν Παναγία, δὲν ἦταν δεδομένο, ἀλλὰ ἦταν καρπὸς τῆς συνεργασίας τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν δικό του σκληρὸ ἀγώνα. Καὶ αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο τῆς ἁγιότητάς του ἐπισφραγίστηκε ἀπὸ τὴν ἑκούσια ἐκ μέρους του ἀποδοχὴ νὰ φυλακιστεῖ καὶ νὰ σφραγίσει μὲ τὸ μαρτυρικό του αἷμα τὴν ὑπακοή του στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Καὶ ὁ Ἰούδας εἶχε λάβει πλούσια τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπὸ τὸν Χριστό, καὶ στὴν ἀρχὴ ἀξιώθηκε καὶ θαύματα νὰ ἐπιτελέσει στὸ ὄνομα τοῦ διδασκάλου του. Ἀφήνοντας ὅμως ἑκούσια τὸν ἑαυτό του νὰ ὑποδουλωθεῖ στὸ πάθος τῆς φιλαργυρίας, τὰ ἔχασε ὅλα! Καὶ πολλοὶ ἄλλοι μεγάλοι ἀγωνιστὲς τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ πρώην χαρισματοῦχοι ἐξέπεσαν ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, γιατί δὲν πρόσεξαν τὴν προειδοποίηση τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «ὅπoιoς νομίζει ὅτι στέκεται καλά, ἂς προσέχει νὰ μὴν πέσει» (Α\’ Κορ. 10,12).

Ὁ προδρομικὸς ρόλος τῆς οἰκογένειας

Ἀξιοπρόσεκτο εἶναι καὶ τὸ τέλος τῆς προφητείας τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν Ζαχαρία: «Τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθεῖ θὰ κάνει ἐκείνους τοὺς πατέρες, ποὺ ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας κατάντησαν ἄστοργοι πρὸς τὰ παιδιά τους, νὰ ἀποκτήσουν πάλι καρδιὰ γεμάτη στοργὴ γι’ αὐτά. Καὶ αὐτοὺς ποὺ ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας ἔγιναν ἀπειθεῖς, θὰ τοὺς κάνει νὰ ἀποκτήσουν τὴ φρόνηση τῶν δικαίων. Καὶ ἔτσι θὰ προετοιμάσει ἕνα λαὸ νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν Κύριο ὡς σωτήρα του».

Εἶναι ἐντυπωσιακὸ ὅτι βασικὸ στοιχεῖο τῆς προετοιμασίας τῆς ὑποδοχῆς τοῦ Μεσσία εἶναι τὸ χτίσιμο σωστῆς οἰκογένειας, καὶ κυρίως ἡ ἐξασφάλιση ὑγιοῦς στοργῆς τῶν γονέων πρὸς τὰ παιδιά τους. Μόνον ἔτσι οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νὰ ἀποκτήσουν ὑγιῆ αἰσθητήρια γιὰ νὰ ἀναγνωρίσουν τὸν ἐρχόμενο Σωτήρα τοῦ κόσμου καὶ ἀληθινὸ Πατέρα τους καὶ νὰ τὸν ἀγαπήσουν.

Οἱ πρεσβεῖες τῶν ἁγίων γονέων Ζαχαρία καὶ Ἐλισάβετ, ποὺ προβάλλονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία σήμερα, στὴ γενέθλια ἡμέρα τοῦ ἁγίου παιδιοῦ τους, ἂς στηρίζουν καὶ ἂς φωτίζουν τοὺς σημερινοὺς γονεῖς στὴν οἰκοδομὴ σπιτιῶν, ποὺ θὰ ἔχουν ὡς πρώτιστο στόχο τoυς τὴν πρόθυμη φιλοξενία τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος «ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ». Ἀμήν.

Αγία Ζώνη