Επίκαιρα

20/11/17

      Ένα σύνθημα που προπαγανδίζεται από όλα τα ΜΜΕ και κυριαρχεί στην σύγχρονη νοοτροπία κυρίως των νέων είναι το γνωστό· «Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή.  Γι’ αυτό γλέντησε την!»

      Η νεολαία μας όμως, που γαλουχήθηκε με αυτή τη γλεντζέδικη «φιλοσοφία», διαπιστώνει ότι τελικά με τέτοια γλέντια δεν ξεδιψάει ο άνθρωπος.  Γιατί δεν είναι το «νερό καθαρό».  Πρόκειται για βρομόνερα.  Για …νερά βόθρου!  Κι όσο πίνεις από αυτά, τόσο πιο πολύ σέρνεσαι σε ένα άρρωστο καταναλωτισμό, που αφήνει την καρδιά άδεια από πραγματικό νόημα ζωής.

      Κάπου γράψανε πολύ γλαφυρά κάποιοι «αναρχικοί»· «Καταναλώστε εικόνες.  Καταναλώστε εμπορεύματα.  Καταναλώστε μοναξιά.  Φάτε κοπριά.  Κερνάει η κοινωνία.  Καλώς ήλθατε στον αστραφτερό κόσμο του ΤΙΠΟΤΑ!».  Και κάπου αλλού έγραψαν με λιγότερα λόγια· «Άδειες ζωές, τίγκα στις πιστωτικές»!

         Στις 21 Νοεμβρίου γιορτάζουμε τα εισόδια της Θεοτόκου.

      Η Παναγία ήταν ένας απόλυτα φυσιολογικός άνθρωπος, που – όπως όλοι – διψούσε για τη χαρά της ζωής.  Γαλουχήθηκε όμως από τους γονείς της με ένα σύνθημα … λίγο διαφορετικό από το παραπάνω.

      Πρώτα με το παράδειγμά τους και έπειτα με τα λόγια τους, της έμαθαν ότι μόνο κοντά στο Θεό μπορεί να χαρεί την ζωή!  Γι’ αυτό την έτρεφαν και την ζωογονούσαν με το οξυγόνο της προσευχής και της λατρείας του Θεού.

   Έτσι, όταν τριών ετών την έφεραν στο Ναό για να την αφιερώσουν στον Θεό, η μικρή Μαρία σκίρτησε από χαρά.  Και «σώματι και πνεύματι ΕΧΑΙΡΕ εν τω Ναώ Κυρίου σχολάζουσα»!  Δεν έμεινε στο Ναό, επειδή … της άρεσε το ψυχοπλάκωμα!  Δεν εγκαταστάθηκε στο Ναό, για να … χαντακώσει τη ζωή Της!  «Εν τω Ναώ μετείχε της ακηράτου τρυφής»!

      Ρούφαγε αχόρταγα το «καθαρό νερό» του λόγου του Θεού, ακούγοντας τις Άγιες Γραφές.  Και γεμάτη από την «δρόσο του Αγίου Πνεύματος» δοξολογούσε τον Θεό ακατάπαυτα.

      Και τόσο πολύ ξεδίψασε πίνοντας το «Ύδωρ της Ζωής», ώστε αξιώθηκε να γίνει η Ζωοδόχος Πηγή, «εξ ής το ΑΘΟΛΩΤΟΝ ημίν προήλθεν ΥΔΩΡ»! Αξιώθηκε σωματικά να γεννήσει την Χαρά του κόσμου, τον Χριστό!  Μια Χαρά, που τίποτε δεν μπορεί να την θολώσει.  Τίποτε δεν μπορεί να την βρομίσει.  Μας έφερε την Χαρά εκείνη, που όποιος Την αποκτήσει, κανείς και τίποτε δεν μπορεί να του Την κλέψει!  Εκτός κι αν ο ίδιος ο άνθρωπος … την πουλήσει, για να ξαναβουτήξει στα λασπόνερα της χωρίς Θεό ψευτοχαράς.

      Έτσι η Παναγία έγινε η Αιτία της Χαράς του κόσμου!  Έγινε η Πάντων Χαρά!  Μια Χαρά, που δεν την έχασε ούτε όταν είδε το Παιδί της να σταυρώνεται για την σωτηρία του κόσμου· ούτε την χάνει, όταν βλέπει σήμερα τους ανθρώπους να συνεχίζουν να ανασταυρώνουν τον Υιό Της με τις αμαρτίες τους.

Τα Εισόδια της Παναγίας μας θυμίζουν ότι·

● Όσο πιο συνειδητά ΜΠΑΙΝΕΙ κάποιος και ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ στην Εκκλησία, τόσο πιο πολύ γεύεται τη Χαρά της Αληθινής Ζωής, τόσο πιο πολύ ΓΕΜΙΖΕΙ η άδεια καρδιά του από το αληθινό νόημα Ζωής.

● Όσο πιο συνειδητά μετέχει κάποιος
στην Λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, τόσο γεμίζουν τα … άδεια ταμεία της ψυχής του από «τους θησαυρούς της απορρήτου του Θεού Οικονομίας» (όπως λέει το τροπάριο της εορτής).  «Θησαυρούς» που δεν κινδυνεύουν από καμιά … κατανάλωση.  Και που δεν έχουν καμιά σχέση ούτε με «άδειες ζωές» ούτε με «τίγκα πιστωτικές»!

Αρχιμ. Β. Λ., ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, Νοέμβριος 2009

(Από την ιστοσελίδα, http://www.pmeletios.com/newSite/index.php)