Ανθολόγιο

Στις μέρες μας ακούμε συχνά από γονείς τα εξής λόγια: «Θέλουμε να εξασφαλίσουμε τη ζωή του παιδιού μας». Γι αυτό εργάζονται πολύ σκληρά, για να μαζέψουν -συχνά αδίκως- χρήματα ή να μορφώσουν τα παιδιά τους προς την κατεύθυνση που, όπως νομίζουν, φέρνει τη μεγαλύτερη δυνατή φυσική ασφάλεια και υλική ευμάρεια. Αυτό γίνεται από τους λεγόμενους χριστιανούς! Ενεργούν έτσι διότι η αντίληψη τους για την πραγματική ζωή και την πραγματική εξασφάλιση της ζωής είναι εσφαλμένη. Ιδού με ποιόν τρόπο μια αληθινή χριστιανή μητέρα προετοίμαζε το γιό της, τον άγιο Κλήμεντα Αγκύρας:

«Κάνε μου την τιμή γιέ μου να σταθείς ανδρείος για το Χριστό, να Τον ομολογήσεις άφοβα και χωρίς δισταγμό! Ελπίζω μέσα στην καρδιά μου ότι σύντομα θα ανθίσει επάνω σου το στεφάνι του μαρτυρίου· προς τιμή μου και προς σωτηρία πολλών. Μή φοβηθείς τις απειλές ή τα ξίφη ή τους πόνους ή τις πληγές ή την πυρά. Τίποτα να μη σε χωρίσει από το Χριστό, αλλά να κοιτάξεις προς τον ουρανό – από εκεί μπορείς να περιμένεις τη μεγάλη, αιώνια και πλούσια ανταμοιβή σου από το Θεό. Να φοβάσαι το μεγαλείο του Θεού· να φοβάσαι τη φρικτή κρίση Του· να φοβάσαι τον Παντεπόπτη Θεό- διότι όλοι εκείνοι που Τον αρνούνται θα λάβουν μισθαποδοσία φοβερή· το πυρ το άσβεστο και τον αιωνίως ακοίμητο σκώληκα. Ας είναι η ανταμοιβή μου από εσένα, γλυκύτατο παιδί μου, για τους πόνους με τους οποίους σε ανέθρεψα και σε μόρφωσα, αυτή: να κληθώ μητέρα ενός μάρτυρος. Μη λυπηθείς να χύσεις το αίμα σου, αυτό το αίμα που δέχθηκες από μένα, γιατί από εκεί θα λάβω και εγώ τιμή. Υπόταξε το σώμα σου στα βασανιστήρια και τότε θα συνευφραίνομαι ενώπιον του Κυρίου μας – σαν να υπέφερα κι εγώ γι’ Αυτόν».

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», Εκδ. Αθως, σ. 223)

(Πηγή ηλ. κειμένου: vatopaidi.wordpress.com)