Ανθολόγιο

Το κλήμα δεν το στράβωσαν οι νέοι της σημερινής εποχής. Έχει στραβώσει από λίγο παλαιότερες εποχές. Το στράβωσαν όχι οι νέοι αλλά οι μεγάλοι, γιατί παρουσίασαν μια αντίθεση μεταξύ εσωτερικών πεποιθήσεων και εξωτερικών πράξεων. Οι παλαιότερες γενεές, ενώ έχασαν τις σωστές πεποιθήσεις, κράτησαν μια υποχρεωτική επιφάνεια σεμνότητας, η οποία όμως δεν μπορούσε να επιβληθεί στους νέους. Γιατί οι νέοι θέλουν γνησιότητα! Δεν αντέχουν την υποκρισία! Και βλέποντας τους μεγαλύτερους να μην έχουν γνησιότητα, κλώτσησαν. Δικαίως κλώτσησαν! Δικαίως!

Οι κραυγές των παιδιών, που καίνε και σπάνε, πρέπει να διαβάζονται από εμάς, όχι σαν απειλή (που δεν είναι), αλλά σαν ικεσία. Οι αταξίες τους είναι κραυγές που λένε: «Ασχοληθείτε μαζί μας σωστά. Το έχουμε ανάγκη. Παραδώστε μας κάτι! Μιλήστε μας για κάτι , πιο πάνω από την κοιλιά! Πείτε μας, πώς γεμίζει η καρδιά; Πώς να αγαπάμε; Τί να κοιτάμε;

Δυστυχώς όμως, εμείς οι μεγαλύτεροι, που θα έπρεπε να είμαστε οδηγητικά παραδείγματα βρισκόμαστε φοβερό αποπροσανατολισμένοι. Πάψαμε να είμαστε το αλάτι, όπως μας το ζητάει ο Χριστός. Μα, όταν το αλάτι γίνεται άναλο, είτε γιατί εμείς δεν το βλέπουμε πια (το έργο μας) σαν αλάτι της γης, είτε γιατί εμείς δεν το χρησιμοποιούμε σαν αλάτι της γης, τότε αντί για φως και ελπίδα, γινόμαστε σκιά και απογοήτευση. Και σαν αλάτι άναλο, καταντάμε χωρίς λόγο ύπαρξης· άξιοι βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων (Ματθ. 5.13 )· σε αμφισβήτηση και σε απόρριψη.

Εγώ σαν πνευματικός και σαν Δεσπότης δεν έκανα τίποτε άλλο σ’ όλη μου την ζωή, από το να λέω σε όλους:

«Αποκτήστε γνησιότητα εσωτερική, γιατί αυτή μόνο θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε όλα τα άλλα. Όχι προσωπείο, όχι μάσκα». Οι νέοι αναζητούν πάντοτε κάτι το βαθύτερο. Ζητούν την γνησιότητα. Και είναι κρίμα, που έχουν πληγωθεί από μη γνήσιους οδηγούς.

Γι’ αυτό το λέω και το επαναλαμβάνω, ότι ανάγκη επιστροφής και μετανοίας έχει πρώτα η μεγαλύτερη γενεά. Όχι οι νέοι! Μόνον έτσι θα μπορέσουν οι μεγαλύτεροι να γίνουν με την γνήσια εσωτερική τους επιστροφή, οδηγοί στους νέους, που τότε θα είναι πρόθυμοι να ακολουθούσουν. Γιατί οι νέοι πάντοτε ψάχνουν να βρουν πρότυπα· το απαιτεί η ψυχολογία τους.

(Ημερολόγιο 2013. εκδ. Ι. Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης)