ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ 

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ (τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, 11/24 Μαρτίου 2018)

Ἅγιε Καθηγούμενε, σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἀδελφοί,

«Οἱ μεγαλύτεροι εὐεργέται τοῦ ἀνθρωπίνου γένους εἶναι οἱ Ἅγιοι, διότι οἱ Ἅγιοι διασώζουν τήν ἀλήθειαν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Οἱ ἄνθρωποι ζοῦμε μέσα στά πάθη μας, τίς ἰδιοτέλειές μας, τόν ἐγωϊσμό, τήν φιλαυτία μας, καί ἔτσι ἡ ἀλήθεια τῆς ἀνθρωπίνης φύσε¬ως φθείρεται. Ὁ ἄνθρωπος χάνει τήν ὀμορφιά τῆς θεοπλάστου φύσεώς του καί ἀρρω¬σ¬ταίνει πνευματικῶς (μακαριστός Γέρων ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης).
Οἱ Ἅγιοι μέ τήν ζωήν τους φανερώνουν στόν κόσμον τήν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου καί ἡ ζωή τους εἶναι μία διαρκής μαρτυρία τῆς ἀγάπης καί τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἅγιοι εἶναι ὄχι μόνον ἀκροαταί τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ποιηταί. Μέσα στήν καρδιά τους ἔχουν χαραγμένα τά λόγια τοῦ Θεοῦ διά νά μή ἁμαρτάνουν: «ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τά λόγιά Σου ὅπως ἄν μή ἁμάρτω Σοι», καί μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς τους βλέπουν διαρκῶς τόν Κύριον «ὅτι ἐκ δεξιῶν τους ἐστί» γιά νά μή σαλευθοῦν ἀπό τήν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου.
Μεταξύ τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καί οἱ σήμερον ἑορταζόμενοι ἅγιοι ἔνδοξοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι μαρτύρησαν στήν παγωμένη λίμνη τῆς Σεβαστείας.
Οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες ἦσαν στρατιῶται χριστιανοί καί ἔζησαν ἀρχάς τοῦ 4ου αἰῶνος. Ὅταν ἔγιναν διωγμοί κατά τῶν χριστιανῶν ἀρνήθηκαν νά θυσιάσουν στά εἴδωλα προτιμώντας τόν ὑπέρ Χριστοῦ θάνατον παρά «πρόσκαιρον ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν».
Ὁ ἔπαρχος Λυσίας βλέποντας ὅτι καί οἱ σαράντα μάρτυρες ἦσαν μία ψυχή, σταθεροί καί ἀποφασισμένοι γιά τόν ὑπέρ Χριστοῦ θάνατον, ἀποφάσισε νά τούς θανατώσῃ ἀφήνοντάς τους γυμνούς στήν παγωμένη λίμνη τῆς Σεβαστείας νά πεθάνουν ἀπό τούς φρικτούς πόνους πού προκαλεῖ τό δριμύ ψῦχος.
Οἱ ἅγιοι ἔτρεχαν στό στάδιο τοῦ μαρτυρίου μέ γενναιότητα, «ἀγαλλομένῳ ποδί», φλεγόμενοι ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀποφασισμένοι νά πεθάνουν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, νά συσταυρωθοῦν καί νά συναποθάνουν μαζί του διά νά συναναστηθοῦν καί νά συνδοξασθοῦν μέ τόν Χριστόν καί νά εἶναι αἰωνίως μαζί Του.
“Φέροντες τά παρόντα γενναίως” οἱ ἅγιοι μάρτυρες, δι’ ὑπομονῆς ἔτρεχον τόν προκείμενον αὐτοῖς ἀγῶνα ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν, ἀκολουθοῦντες τοῖς ἴχνεσιν Αὐτοῦ, “ὅς ἀντί τῆς προκειμένης Αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινεν σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας καί διά τοῦτο ἐκάθησεν εἰς τά δεξιά τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ” (Ἐβρ. ιβ΄. 1-4)
Οἱ ἅγιοι μάρτυρες ἦσαν γενναῖοι καί ἀποφασισμένοι διά τόν ὑπέρ Χριστοῦ θάνατον, διό καί ἀπέβλεπον μέ ἀκράδαντη πίστη εἰς τόν ἀρχηγόν τῆς πίστεώς μας καί τελειωτήν Ἰησοῦν Χριστόν καί εἶχαν βεβαίαν ἐλπίδα ὅτι Αὐτός μᾶς χαρίζει τήν πίστιν καί τήν σωτηρίαν καί ὅτι Αὐτός θά φέρη εἰς πέρας καί θά τελειώσῃ τό ἔργον τῆς σωτηρίας μας.
Οἱ ἅγιοι εἶχαν τά μάτια τῆς ψυχῆς τους καί τήν προσοχήν τους προσηλωμένα στόν Χριστόν, τόν ἀρχηγόν τῆς πίστεώς μας καί Σωτήρα μας. Ἔβλεπαν συνεχῶς τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου, τό σύμβολον τῆς θυσίας καί τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί ἀντλοῦσαν δύναμιν, παρηγορίαν, ἐλπίδα καί πίστιν εἰς τόν καθημερινόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς τους καί εἰς τόν ἀγῶνα τοῦ μαρτυρίου.
Εὐχαριστοῦμεν τόν ἅγιον Θεόν διά τίς πολλές του εὐεργεσίες καί τά πολύτιμα δῶρα του πού εἶναι οἱ ἅγιοι. Εὐχαριστοῦμεν καί τούς ἁγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρας διά τήν ἀγάπην τους, τόν πόθον τους καί τήν θυσίαν τους διά τόν Χριστόν. Ἡ θυσία καί τό μαρτύριον τῶν ἁγίων εἶναι ἡ πιό εὐάρεστη προσφορά εἰς τόν Θεόν καί ἡ μεγαλύτερη προσφορά εἰς τό ἀνθρώπινον γένος.
Ἀνταποκρινόμενοι καί ἐμεῖς εἰς τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί εἰς τήν θυσίαν τῶν ἁγίων μαρτύρων, ἄς ἀγωνισθῶμεν μέ φιλότιμο νά μιμιθῶμεν τούς ἁγίους στήν πίστιν, τόν πόθον καί τήν ἀγάπην πού εἶχαν διά τόν Θεόν. Ἄς τρέξωμεν καί ἐμεῖς τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγώνα μέ γενναιότητα καί χαρά, ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως Ἀρχηγόν καί Τελειωτήν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἄς ποθήσωμεν καί ἐμεῖς ἀντί τῶν φθαρτῶν τά ἄφθαρτα, ἀντί τῶν ἐπιγείων τά ἐπουράνια. Ἄς τηρήσωμεν καί ἐμεῖς τόν νόμον καί τάς θείας ἐντολάς τοῦ Κυρίου. Ἄς τρέξωμεν καί ἐμεῖς πρός τόν Θεόν. Ἄς ἀγαπήσωμεν τόν Θεόν καί τόν πλησίον μέ ὅλες τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς μας, παραμένοντες πιστοί στήν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου, προβάλοντας μέ τήν ζωήν μας τήν ἀκρίβειαν τῶν δογμάτων τῆς πίστεώς μας.
Ἡ χαρά τῶν ἁγίων εἶναι νά βλέπουν ὅτι καί ἐμεῖς ἀκολουθοῦμε τά ἴχνη τους.
Ἀθλοφόροι τοῦ Χριστοῦ Τεσσαράκοντα ἔνδοξοι Μάρτυρες, ἔχοντες παρρησίαν διά τῆς ὑπέρ Χριστοῦ ὑμῶν ἀθλήσεως, τό σωτήριον πάθος τοῦ Χριστοῦ μιμησάμενοι πρεσβεύσατε καταντῆσαι ἡμᾶς ἐν εἰρήνῃ εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος τῶν ψυχῶν ἡμῶν (Δοξαστικό τῶν αἴνων).