Από μικρός ο Άγιος Φιλούμενος αγάπησε τον Χριστό. Σε ηλικία δέκα ετών μαζί με τον δίδυμο αδελφό του περίμεναν να αποκοιμηθεί ο μεγαλύτερός τους αδελφός και αυτοί σηκώνονταν και προσεύχονταν κρυφά για ώρες. Ο Άγιος, καταγόταν από το χωριό Ορούντα της επαρχίας Μόρφου. Τα δίδυμα αδέλφια είχαν καλή παιδαγωγό και δασκάλα της ευσεβείας τη γιαγιά τους Λωξάντρα, η οποία τους ζητούσε να της διαβάζουν βίους Αγίων. Διαβάζοντας ο Άγιος του Θεού Φιλούμενος, το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καυσοκαλυβίτου, ως άλλος μιμητής εκείνου, έκαυσε τις επιθυμίες του κόσμου τούτου. Τα δίδυμα αδέλφια Φιλούμενος και Ελπίδιος φλεγόμενα από θείο έρωτα, ξεκίνησαν σε πολύ μικρή ηλικία για την παλαίφατη Ιερά Μονή Σταυροβουνίου. Εκεί παρέμειναν για πέντε χρόνια και μετά ανεχωρήσαν από τη μαρτυρική γη της Κύπρου στην Αγία Γην των Ιεροσολύμων. Ο Φιλούμενος έμεινε στην Αγία Γη για 46 έτη διακονώντας την εκεί αδελφότητα του Πατριαρχείου, ως φύλακας Αγίων Τόπων, αλλά εξαιρέτως αγίων τρόπων. Τελευταίος σταθμός της διακονίας του ήταν το Φρέαρ του Ιακώβ, το οποίον έγινε τόπος του μαρτυρίου του. Στις 16 Νοεμβρίου 1979 μ.Χ. (29 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο), φανατικοί σιωνιστές, που διεκδικούσαν το προσκύνημα ως δικό τους, τον κατέκοψαν την ώρα του εσπερινού. Αγιοταφίτες πατέρες παρέλαβαν το τίμιο του λείψανο έπειτα από πέντε ημέρες και το ενταφίασαν στην Αγία Γη. Τέσσερα χρόνια αργότερα, κατά την κηδεία μέλους της αγιοταφικής αδελφότητας, ανοίχθηκε ο τάφος του π. Φιλουμένου, για να γίνει ανακομιδή των οστών. Όλοι τότε οι παρευρισκόμενοι αντίκρυσαν ένα εξαίρετο και θαυμαστό θέαμα. Το σώμα του νεκρού Αρχιμανδρίτη ήταν ανέπαφο και ευωδίαζε. Ξανακλείσανε τον τάφο μέχρι τα Χριστούγεννα του 1984 μ.Χ., οπότε κατά την κηδεία του αρχιεπισκόπου Πέλλης Κλαυδίου ανοίχθηκε και πάλι. Το σώμα συνέχισε να είναι αναλλοίωτο και να ευωδιάζει. Το λείψανο του Αγίου τοποθετήθηκε με κάθε ευλάβεια σε γυάλινη λειψανοθήκη στο βόρειο τμήμα του Αγίου Βήματος στον ιερό ναό της Αγίας Σιών.

http://www.saint.gr/3108/saint.aspx