Η έλευση των Αποστόλων Βαρνάβα και Παύλου στην Κύπρο έγινε το 45 μ.Χ. Οι δυο Απόστολοι εκλέχθηκαν από το Άγιο Πνεύμα για να επιτελέσουν το έργο του ευαγγελισμού στο οποίο προσκλήθηκαν: «είπε το Πνεύμα το Άγιον• αφορίσατε δη μοι τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον εις το έργον ο προσκέκλημαι αυτούς» (Πραξ. ιγ΄2). Οι δυο Απόστολοι, αφού προηγήθηκε νηστεία, προσευχή και η σχετική χειροθεσία (ή χειροτονία) έφθασαν με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος στην Σαλαμίνα της Κύπρου (πρώτο σταθμό της πρώτης αποστολικής περιοδείας). Τους δυο Αποστόλους συνόδευε ο Ιωάννης (ή Μάρκος).
Κηρύττοντας τον Λόγο του Θεού από την ανατολική πλευρά του νησιού (Σαλαμίνα) μέχρι τη δυτική πλευρά (Πάφο) και επιλέγοντας ως χώρους του κηρύγματος τις συναγωγές των Ιουδαίων, έφθασαν (κατόπιν πρόσκλησης) στον ανθύπατο Σέργιο Παύλο, ο οποίος είχε την έδρα του στην Πάφο. Ο ανθύπατος, άνθρωπος συνετός, ζήτησε να ακούσει το λόγο του Θεού, αλλά ένας ψευδοπροφήτης (μάγος) ονόματι Ελύμας (ή Βαριησούς) προέβαλλε εμπόδια και προσπαθούσε να αποτρέψει τον Σέργιο Παύλο από την πίστη. Ο Απόστολος Παύλος για να αντιμετωπίσει τις ραδιουργίες του Ελύμα τον επετίμησε: «...ου παύση διαστρέφων τας οδούς Κυρίου τας ευθείας; και νυν ιδού χειρ Κυρίου επί σε, και έση τυφλός μη βλέπων τον ήλιον άχρι καιρού» (Πραξ. ιγ΄11). Και με θαυμαστό τρόπο έπεσε πάνω στον Ελύμα «αχλύς και σκότος, και περιάγων εζήτει χειραγωγούς» (Πραξ. ιγ΄11). Ο ανθύπατος Σέργιος Παύλος βλέποντας το θαύμα πίστευσε στον Λόγο του Θεού και έγινε Χριστιανός. Θα μπορούσε να λεχθεί ότι αποτέλεσε τον πρώτο κοσμικό άρχοντα που ασπάστηκε την αληθινή θρησκεία. Το θαύμα αυτό στην Πάφο θεωρείται παιδαγωγικός τρόπος (όχι τιμωρία) για να οδηγήσει στην αλήθεια αμφότερους τους εμπλεκόμενους (τον ανθύπατο και τον ψευδοπροφήτη). Μετά την Πάφο, οι δύο Απόστολοι συνέχισαν την περιοδεία τους στην Πέργη της Παμφυλίας, στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στο Ικόνιο, στα Λύστρα, στη Δέρβη και στην Αττάλεια.
Μετά από κάποια χρονική περίοδο ο Απόστολος Βαρνάβας επανήλθε στην Κύπρο (50 μ.Χ.) μαζί με τον Ευαγγελιστή Μάρκο: «τον τε Βαρνάβαν παραλαβόντα τον Μάρκον εκπλεύσαι εις Κύπρον» (Πραξ. ιε΄39). Ο Απόστολος Βαρνάβας τιμάται ως ο ιδρυτής της εν Κύπρω Εκκλησίας αφού ανέλαβε την επιστασία του έργου της εξάπλωσης του Χριστιανισμού σε όλες σχεδόν τις κατοικημένες περιοχές του νησιού. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ο Απόστολος Βαρνάβας ενέπνεε και καθοδηγούσε το ποίμνιό του και με ανύστακτη φροντίδα μεριμνούσε για τη σωτηρία της κάθε ψυχής που χάριτι Θεού του είχε ανατεθεί. Ως πρότυπο αγίου ποιμενάρχη, ο Απόστολος Βαρνάβας αξιώθηκε να δώσει την ίδια του τη ζωή για τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Το 57 μ.Χ., κοντά στη Σαλαμίνα, συλλαμβάνεται και τελικά θανατώνεται δια λιθοβολισμού από μαινόμενους Εβραίους. Το λείψανο του Αποστόλου Βαρνάβα εναποτέθηκε σε ειδικά διαμορφωμένο υπόγειο τάφο και πάνω σ’ αυτό τοποθετήθηκε αντίγραφο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Η εύρεση του λειψάνου του Αποστόλου Βαρνάβα λίγους αιώνες μετά θα χαρίσει στην εν Κύπρω Εκκλησία το αυτοκέφαλό της και στον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο Κύπρου αυτοκρατορικά προνόμια (υπογραφή με κόκκινο μελάνι, αυτοκρατορικός κόκκινος μανδύας και σκήπτρο).