Στοχοθεσία
Α. Να δώσουμε στα παιδιά να καταλάβουν ότι η αγάπη, η σπουδαιότερη αξία της χριστιανικής ζωής, δεν απαιτεί πολλά, αλλά την διάθεση της καρδιάς μας
Β. Η ελεημοσύνη προς τους άλλους είναι και χρηματική- υλική, αλλά κυρίως πνευματική, δια της προσευχής, του καλού λόγου, της συμπαράστασης
Γ. Να δούμε κινήσεις ανθρωπισμού της εποχής μας και να τις συγκρίνουμε με τον τρόπο που η Εκκλησία βλέπει τα πράγματα
Αφόρμηση
Να ξεκινήσουμε από κάποιο περιστατικό που να απαίτησε τη βοήθεια όλου του κόσμου, όπως ο πόλεμος στο Λίβανο, ο σεισμός στο Πακιστάν, το «τσουνάμι» στην Ταϋλάνδη, ή οι δραστηριότητες κάποιας ανθρωπιστικής οργάνωσης, όπως η Unicef, οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα», «Οι Γιατροί του Κόσμου», που τα παιδιά προσέφεραν χρήματα. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από την εικόνα κάποιου παιδιού που ζητιανεύει στα φανάρια ή έξω από την Εκκλησία. Όλοι συγκινούμαστε και βοηθούμε. Τι θέλει πραγματικά ο Θεός όμως από εμάς;
Διήγηση
Ο Χριστός, λίγο διάστημα πριν οδηγηθεί στα πάθη και την Ανάστασή Του, καθόταν απέναντι από τον Ναό του Σολομώντα και συζητούσε με τους μαθητές του για το ποιος μπορεί να σωθεί και ποιος δείχνει αληθινή αγάπη. Εκείνη την ώρα έβλεπαν πολύ κόσμο να περνάει από το κουτί που είχαν για συντήρηση του ναού και τους φτωχούς. Έρχονταν πολλοί πλούσιοι και έριχναν μεγάλα ποσά.
Ήρθε και μια φτωχή χήρα, η οποία δεν είχε ουσιαστικά τίποτα δικό της. Έριξε όμως στο κουτί ένα πολύ μικρό νόμισμα, έναν κοδράντη (δίλεπτο, κάτι σαν τρία λεπτά δικά μας). Φώναξε τότε ο Ιησούς τους μαθητές Του και τους είπε: «Σας βεβαιώνω ότι αυτή η χήρα η φτωχή έριξε περισσότερα απ’ όσα έριξαν όλοι οι άλλοι στο κουτί του Ναού. Γιατί όλοι οι άλλοι έριξαν στο κουτί από αυτό που τους περίσσευε, ενώ η χήρα έριξε από αυτό που στερούνταν, δηλαδή ουσιαστικά όλη της την περιουσία».
(Μάρκ. 12, 41-44)
Ερωτήσεις
Α. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η ελεημοσύνη είναι κίνηση αγάπης. Ο Χριστός τι λέει για την πράξη των πλουσίων και τι για την πράξη της χήρας;
Β. Υπάρχει ελεημοσύνη που γίνεται αποδεκτή από το Θεό και ελεημοσύνη που απορρίπτεται;
Γ. Πώς μπορούμε τα παιδιά να δείξουμε ελεημοσύνη στους άλλους; Είναι τα πάντα θέμα χρημάτων;
Δ. Υπάρχει και η ελεημοσύνη της καρδιάς. Μπορούμε να την εφαρμόσουμε;
Ε. Η αγάπη είναι στα λόγια ή χρειάζεται έργα;
ΣΤ. Η ελεημοσύνη πρέπει να γίνεται με το ζόρι ή από την καρδιά μας;
Σχόλια
Ποιος μπορεί να σωθεί και ποιος δείχνει αληθινή αγάπη: σπουδαία ερωτήματα που ελάχιστα απασχολούν τους ανθρώπους της εποχής μας. Η σωτηρία έρχεται όταν ζούμε τα μηνύματα της Βασιλείας του Θεού, δηλαδή τη ζωή της Εκκλησίας. Την αληθινή αγάπη την διδασκόμαστε μέσα από το Ευαγγέλιο
κουτί: υπάρχει σ’ όλες τις εκκλησίες για να συντηρείται ο ναός και να δίνεται ελεημοσύνη στους φτωχούς. Εκεί ο καθένας ρίχνει ελεύθερα ό,τι θέλει.
πλούσιοι: καμιά φορά ο πλούσιος προσφέρει για να επιδειχθεί, να του πούνε οι άνθρωποι το «μπράβο». Άλλοτε, προσφέρει για να απαλλαγεί από τύψεις για ορισμένα άσχημα που έχει κάνει στη ζωή του. Αυτό που αξίζει είναι να προσφέρει από αγάπη.
φτωχή χήρα: αυτή πιθανόν να ζούσε από την ελεημοσύνη των ανθρώπων. Όμως, το ίγο που είχε το προσέφερε για τους φτωχούς. Αυτό είναι η αληθινή αγάπη. Να προσφέρεις είτε έχεις είτε δεν έχεις.
Προβληματισμοί- Εντοπισμός στο σήμερα
Α. Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν την προσφορά στο συνάνθρωπο καθήκον. Η ελεημοσύνη είναι εντολή του Θεού. Δεν είναι όμως μόνο η υλική ελεημοσύνη εντολή του Θεού. Είναι και η πνευματική. Η προσευχή για τον άλλο που έχει ανάγκη και πόνο, η συμπαράσταση σε μια δυσκολία, μια καλή κουβέντα, η συγχώρεση σ’ αυτόν που μας έχει κάνει κακό είναι μορφές πνευματικής ελεημοσύνης που η Εκκλησία μας καλεί να δείξουμε. Η σπουδαιότερη μορφή πνευματικής ελεημοσύνης είναι η μελέτη και η προσφορά στον άλλο του Λόγου του Θεού, του Ευαγγελίου δηλαδή.
Β. Τα παιδιά μπορούμε από τα χρήματα που μας περισσεύουν από το όποιο χαρτζιλίκι μας να δίνουμε κάτι στο κουτί του Φιλόπτωχου ταμείου της ενορίας μας. Μπορούμε όμως να δείχνουμε και πνευματική ελεημοσύνη, που είναι εξίσου σπουδαία κίνηση.
Γ. Το παράδειγμα της χήρας μας δείχνει ότι αγάπη είναι να στερείσαι κυρίως αυτό που δεν έχεις άφθονο. Η αγάπη θέλει κόπο και θέλει και γνήσια διάθεση προσφοράς. Αυτό ας μην το ξεχνούμε, γιατί συνήθως προσφέρουμε από αυτό που έχουμε.
Δ. Η Εκκλησία επαινεί το έργο των ανθρωπιστικών οργανώσεων της εποχής μας. Πιστεύει όμως ότι όταν δεν συνοδεύεται από την πνευματική ελεημοσύνη, την πίστη δηλαδή στο Θεό και την ολοκληρωμένη προσφορά αγάπης, δεν είναι αρκετή η ανκούφιση του ανθρώπινου πόνου.
Δ. Θα ήταν σπουδαίο να μιλήσουμε στα παιδιά για φιλανθρωπικές δραστηριότητες της Ενορίας ή της Μητροπόλεώς μας (συσσίτια, Ιδρύματα, προσφορά χρημάτων και τροφίμων στους φτωχούς), αλλά και για την προσφορά του Λόγου του Θεού.
Συμπέρασμα
Η αγάπη θέλει προσφορά στους άλλους, υλική και πνευματική ελεημοσύνη, για να ζήσουμε το μήνυμα της Βασιλείας του Θεού.
Ένα όμορφο τραγούδι
Χαρά στα μάτια που δακρύζουν για κάποιον άλλο που πονά,
Γιατί τα μάτια αυτά θα δούνε του Παραδείσου τ’ αγαθά!
Χαρά στα χέρια οπού ντύνουν μικρά παιδιά και ορφανά
Γιατί τα χέρια αυτά θα γίνουν φτερά για να πετούν ψηλά!
Χαρά στο στόμα οπού λέει λόγια παρήγορα γλυκά
Γιατί το στόμα αυτό θα ψάλει με τους Αγγέλους Ωσαννά!
Χαρά στο σπίτι που ανοίγει την πόρτα στον περαστικό,
Γιατί η πόρτα αυτή ανοίγει στην Παναγιά και στο Χριστό!