Άγχος

 Στόχος: Τα παιδιά:

  • να προσδιορίσουν τις πηγές άγχους στη ζωή τους.
  • να βρουν θετικούς τρόπους για να ξεπεράσουν τα άγχη τους.
  • να αναγνωρίσουν το Χριστό ως μόνη ουσιαστική λύση στα προβλήματα τους.

Προτεινόμενο SMS:

Τρως τα νύχια σου; Παραμιλάς; Έχεις εφιάλτες; Μάλλον παραείσαι στρεσαρισμένος. Έλα να συζητήσουμε...

Ανάπτυξη:

>          Γράψτε σε ένα χαρτί μερικά πράγματα/ καταστάσεις που σας δημιουργούν άγχος.

[Ανακατεύουμε τα χαρτιά και τα μοιράζουμε ξανά στα παιδιά τυχαία.]

>          Διαβάστε τις αγχώδεις καταστάσεις και πείτε αν συμφωνείτε, ή αν έχετε βιώσει κάτι
παρόμοιο.

Βλέπετε ότι, ενώ διαβάσατε το άγχος κάποιου άλλου, μοιάζει με κάτι που περνάτε κι εσείς τώρα. Είναι παρήγορο το να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε οι μόνοι που έχουμε δυσκολίες, δεν είμαστε εμείς προβληματικοί ή άτυχοι.

>          Συμπληρώστε το παρακάτω ερωτηματολόγιο (βλ. υλικό για φωτοτύπηση: Τι σε
αγχώνει περισσότερο;')

Οι περισσότερες καταστάσεις που μας προκαλούν άγχος υπάρχουν στο σπίτι και στο σχολείο μας. Τις αντιμετωπίζουμε δηλαδή καθημερινά.

  • Γιατί νομίζετε ότι αγχώνεστε τόσο πολύ;

Το άγχος είναι μια φυσιολογική άμυνα του οργανισμού. Ένα εσωτερικό σήμα κινδύνου σε καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε άμεσα. Γίνεται το κίνητρο για να προχωρήσουμε, να ανεβούμε, να εκπληρώσουμε το σχέδιο του θεού στη ζωή μας. Όμως ο σύγχρονος άνθρωπος έχει πολύ περισσότερο και πολύ συχνότερα άγχος από το 'φυσιολογικό' όριο.

  • Πώς αντιδράτε σωματικά; Πώς επηρεάζεστε από το άγχος;
  • Γίνεται έτσι ευκολότερη η κατάσταση;

Όταν είμαστε αγχωμένοι δεν αποδίδουμε, δεν μιλάμε και δεν σκεφτόμαστε όπως εάν θα ήμασταν ήρεμοι. Το δικό μας άγχος, επομένως, επηρεάζει όχι μόνο εμάς τους ίδιους αλλά και τις σχέσεις μας με τους γύρω μας (γονείς, αδέλφια, συμμαθητές, φίλους κλπ). Είμαστε επικεντρωμένοι στο δικό μας πρόβλημα και αγνοούμε τελείως τα αισθήματα και τα προβλήματα των άλλων.

  • Πείτε μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το άγχος.
    Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουμε το άγχος: Μπορούμε να κάνουμε γυμναστική, να κρατάμε ημερολόγιο και να καταγράφουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας, να παίξουμε μουσική, να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να ασχοληθούμε με ένα χόμπι κλπ. Με αυτούς του τρόπους απομακρύνουμε για λίγο το μυαλό μας και το απασχολούμε με κάτι άλλο. Μετά με ηρεμία προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα μας. Το πιο σημαντικό αλλά και το πιο αποτελεσματικό όμως όπλο κατά του άγχους είναι η προσευχή. Με την προσευχή εκπέμπουμε στο Θεό σήμα κινδύνου.

Ακούστε μια απίστευτη ιστορία που συνέβη σε έναν μαθητή του Χριστού, τον Πέτρο:

Αμέσως μετά ο Ιησούς ανάγκασε τους μαθητές του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ώσπου αυτός να διαλύσει τα πλήθη. Κι αφού τους διέλυσε, ανέβηκε μόνος του στο βουνό για να προσευχηθεί. Όταν βράδιασε ήταν μόνος του εκεί. Στο μεταξύ το καΐκι βρισκόταν κιόλας καταμεσής της λίμνης ταλαιπωρούμενο από τα κύματα, γιατί ο άνεμος ήταν αντίθετος. Και κατά την τέταρτη βάρδια της νύχτας - τα ξημερώματα- ήρθε ο Ιησούς να πάει κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη. Και σαν τον είδαν οι μαθητές να περπατά πάνω στη λίμνη, τρόμαξαν λέγοντας πως είναι φάντασμα, κι από το φόβο τους έβαλαν τις φωνές. Αμέσως τότε τους μίλησε ο Ιησούς, λέγοντας τους: «Θάρρος! Εγώ είμαι, μη φοβάστε!» Αποκρίθηκε τότε ο Πέτρος και του είπε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, πρόσταξε με να έρθω κοντά σου βαδίζοντας πάνω στα νερά.» Κι εκείνος του είπε: «Έλα». Τότε κατέβηκε ο Πέτρος από το καΐκι και άρχισε να περπατάει επάνω στα νερά για να πάει στον Ιησού. Βλέποντας, όμως, δυνατό τον άνεμο, φοβήθηκε κι άρχισε να βουλιάζει. Έβαλε τότε τις φωνές: «Κύριε, σώσε με». Αμέσως τότε ο Ιησούς απλώνοντας το χέρι του τον έπιασε και του λέει: «Ολιγόπιστε, τι σε έκανε να διστάσεις; Και μόλις μπήκαν στο καΐκι κόπασε ο άνεμος. Τότε, εκείνοι που βρίσκονταν στο καΐκι, ήρθαν και τον προσκύνησαν λέγοντας του: «Αληθινά, είσαι ο Υιός του Θεού»! (Μτθ 14:22-33)

  • Πώς αισθανόταν ο Πέτρος όταν άρχισε να βυθίζεται;

Τρομερή αγωνία, απελπισία. Έτσι ακριβώς αισθανόμαστε κι εμείς όταν είμαστε αγχωμένοι. Νιώθουμε να βυθιζόμαστε στις μέριμνες, στην απελπισία, στα αδιέξοδα. Τότε δε χρειάζεται τίποτε άλλο παρά μόνο ένα «Κύριε ελέησε με!», « Κύριε, σώσε με!». Κι ο Θεός φέρνει τις λύσεις, φέρνει την ειρήνη και την υπομονή που χρειάζεται. Καταστάσεις που δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε τις ζούμε λίγο -πολύ όλοι. Καλούμαστε όμως να τις αντιμετωπίσουμε σωστά και να μην τις αφήσουμε να μας ισοπεδώσουν.

Λέει ο απ. Παύλος: «Πάσαν την μεριμναν υμών επιρρίψαντες επ' αυτόν, ότι αυτώ μέλει περί υμών» (Α'πετρ. 5. Όλες σας τις μέριμνες να τις αναθέσετε σε Αυτόν, γιατί αυτός νοιάζεται για σας.

Πρέπει να εμπιστευτούμε στο Χριστό όλα μας τα προβλήματα και τις δυσκολίες που μας παραλύουν, που δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε. Και τότε, μόνο τότε, θα μπορέσουμε να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά, πιο ψύχραιμα. Όταν αποφασίσουμε να περάσουμε ανάμεσα στους με πίστη.

[Κλείνουμε το θέμα διαβάζοντας όλοι μαζί το 'Κύριος ποιμαινει με» - βλ. υλικό για

φωτοτύπηση].

 

Τι σε αγχώνει περισσότερο;

Σημείωσε Α σε όσα αντιμετωπίζεις συχνά, Β σε όσα αντιμετωπίζεις πού και πού και Γ σε όσα δεν αντιμετωπίζεις ποτέ.

Χαλάει μια φιλία σου.

Γράφεις διαγώνισμα σε ένα μάθημα που δεν τα καταφέρνεις και πολύ καλά.

Έχεις πει ψέματα για κάτι και οι γονείς σου το κατάλαβαν.

Έχεις εξετάσεις για το τέλος της χρονιάς.

Οι γονείς σου τσακώνονται.

Παίρνεις κακούς βαθμούς στον έλεγχο.

Δεν περνάς ένα πτυχίο ξένης γλώσσας.

Σε σηκώνει ένας καθηγητής στον πίνακα και δεν ξέρεις τίποτα.

Οι γονείς σου έχουν πολλές απαιτήσεις από σένα.

Κάνεις κάτι που ξέρεις ότι είναι κακό.

Πεθαίνει ένα αγαπημένο σου ζώο.

Οι νταήδες της τάξης οε κοροϊδεύουν.

Όλο το σχολείο σε κουτσομπολεύει.

Οι συμμαθητές σου σε ειρωνεύονται επειδή «είσαι της εκκλησίας».

Οι φίλοι σου σε πιέζουν να «τα φτιάξεις» με κάποιον-α.

Τσακώνεσαι με τα αδέλφια σου.

Μετακομίζεις.

H κομμώτρια σε κουρεύει απαίσια.

Οι γονείς σου δεν σε αφήνουν να κάνεις κάτι που θες πάρα πολύ.

Κάποιος δικός σου αρρωσταίνει πολύ σοβαρά.

H οικογένεια σου αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες.

 

Έχεις άγχος; Προσευχήσου μ' αυτόν τον ψαλμό!

Ψαλμός 22ος.

Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει. Εις τόπον χλόης εκεί με κατεσκήνωσεν, έπι ύδατος αναπαύσεως εξέθρεψε με, τήν ψυχήν μου έπέστρεψεν, ωδήγησέ με έπι τρίβους δικαιοσύνης ένεκεν του ονόματος αυτού. Εάν γάρ και πορευθώ έν μέσω σκιάς θανάτου, ού φοβηθήσομαι κακά, ότι σύ μετ' εμοῦ ει η ράβδος σου και ή βακτηρία σου, αύται με παρεκάλεσαν, ητοίμασας ενώπιον μου τράπεζαν έξ εναντίας τών θλιβόντων με, ελίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου, και το ποτήριόν σου μεθύσκον με ώσει κράτιστον, και το έλεος σου καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και το κατοικείν με εν οίκω Κυρίου εις μακρότητα ήμερων.

Μετάφραση - Ερμηνεία

Ο Κύριος με φροντίζει όπως ο καλός βοσκός τα πρόβατα του. Έτσι, τίποτα δεν θα μου λείψει.

Σε τόπους χλοερούς, καταπράσινους, σκιερούς, με νερά τρεχούμενα, δροσερά και

κρυστάλλινα, εκεί με οδήγησε ο Κύριος, για να κατασκηνώσω, να μείνω καινά αναπαυθώ.

Την ψυχή μου την εξαντλημένη και φορτωμένη, από τον κόπο της καθημερινής άστατης και αγχώδους ζωής μου, την αναζωογόνησε.

Με οδήγησε στης αρετής τους ίσιους και ομαλούς δρόμους.

Κύριε, κοντά Σου είμαι ασφαλής. Κι αν ακόμη, βρεθώ αντιμέτωπος με το πιο μεγάλο κακό που μπορεί να με βρει, τον θάνατο, δεν θα φοβηθώ. Διότι Εσύ είσαι μαζί μου.

Το ραβδί Σου, άλλοτε με παιδαγωγεί και στην αρετή με οδηγεί και άλλοτε ως βακτηρία λειτουργεί, στηρίζοντας το ταλαιπωρημένο και κουρασμένο μου κορμί κι έτσι με ανακουφίζει και με παρηγορεί.

Σαν φιλάνθρωπος οικοδεσπότης Κύριε, μου παρέθεσες τραπέζι για να με τιμήσεις απέναντι σ' εκείνους που με θλίβουν και με στεναχωρούν.

Με μύρο άλειψες την κεφαλή μου, όπως συνηθίζεται να κάνουν οι καλοί οικοδεσπότες για να περιποιηθούν τους καλεσμένους τους. Και το ποτήρι που μου έδωσες ποτό να πιω, υπερχειλίζει από το καλύτερο, αρωματικότερο και γευστικότερο κρασί.

Έτσι ξεχειλίζουν και στη ζωή μου τα δώρα Σου και οι χάρες που μου έδωσες και τα οποία απολαμβάνει η ψυχή μου.

Και αυτό το έλεος Σου Κύριε, θα με καταδιώκει όλες τις ημέρες της ζωής μου, ώστε κι αν ακόμη, απομακρυνθώ από κοντά Σου, να ξαναγυρίσω γρήγορα και πάλι στην αγκαλιά Σου.

Αξίωσε με Κύριε, να ζω στο σπίτι Σου, να είμαι μαζί Σου για πάντα.