H νηστεία πνευματικός θησαυρός
Ο Χριστός, μιλώντας στους μαθητές Του, είπε τα εξής: «Αν συγχωρείτε στους ανθρώπους τα
παραπτώματα τους, θα συγχωρήσει και σε σας ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα δικά σας και αν δε συγχωρείτε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους ούτε και ο Πατέρας θα συγχωρήσει τα
παραπτώματα σας.
Και όταν νηστεύετε να μη γίνεστε λυπημένοι σαν τους υποκριτές, γιατί αυτοί παίρνουν ένα ύφος λυπημένο, για να φανούν στους ανθρώπους πώς νηστεύουν. Σας βεβαιώνω, πώς ο μισθός που έχουν, είναι από τους ανθρώπους. Άλλα εσύ όταν νηστέψεις, να χτενιστείς και να νιφτείς για να μη φανείς στους ανθρώπους πώς νηστεύεις, αλλά στον Πατέρα σου που βλέπει τις κρυφές πράξεις καί ο πατέρας σου, πού σε βλέπει κρυφά καί δεν τον βλέπεις, θα στο αποδώσει στα φανερά.
Να μη μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά τους καταστρέφει καί όπου οι κλέφτες σκάβουν τους τοίχους και τους κλέβουν, αλλά να μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, εκεί οπού ούτε σκόρος ούτε σκουριά τους καταστρέφουν και εκεί όπου οι κλέφτες, ούτε σκάβουν τους τοίχους, ούτε τους κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας.» (Ματθ. 6, 16-21)
Ερμηνευτικά σχόλια
αν συγχωρείτε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους, θα συγχωρήσει καί σε σας ο πατέρας σας ο ουράνιος: Η Κυριακή της Τυρινής είναι αυτή στην οποία θυμόμαστε την απομάκρυνση των πρώτων ανθρώπων, του Αδάμ και της Εύας, από τον Παράδεισο, επειδή δεν άκουσαν τον λόγο του Θεού, έφαγαν τον καρπό του δένδρου που δεν ήθελε ο Θεός να φάνε και αποφάσισαν να γίνουν θεοί από μόνοι τους. Η Εκκλησία μας υπενθυμίζει την ανάγκη μέσα από τη νηστεία, μέσα δηλαδή από την υπακοή στο θέλημα του Θεού και τη νίκη κατά του εαυτού μας που τα θέλει όλα δικά του, να ξαναβρούμε τον Παράδεισο. Γι’ αυτό και ορίζει να διαβάζουμε ένα Ευαγγέλιο, στο οποίο καλούμαστε να δούμε ποιος είναι ο αληθινός θησαυρός μας, ο εαυτός μας και τα δικαιώματά μας ή η αγάπη για το Χριστό. Ο Χριστός θέλει να μας δείξει πόσο μεγάλη αρετή είναι η συγχωρητικότητα αρετή η οποία μας εξομοιώνει με τον Θεό, ο oποίος είναι πολυέλεος, συγχωρεί καθημερινά τα αμέτρητα αμαρτήματά μας. Ζητά λοιπόν από εμάς να Του μοιάσουμε, να κάνουμε ό,τι κάνει διαρκώς Εκείνος. Όπως Εκείνος συγχωρεί καθημερινά όλους μας και συγχώρησε επάνω στο Σταυρό του ακόμη και τους σταυρωτές του, ζητεί να ακολουθήσουμε κι εμείς το δικό του παράδειγμα. Να συγχωρούμε τα αμαρτήματα των άλλων. Όσο μεγάλα κι αν μας φαίνονται, όσο κι αν μας έχουν πικράνει. Ο Κύριος ζητεί επιπλέον ως όρο της σωτηρίας μας τη συγχωρητικότητα, διότι χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να ζήσουμε ούτε σ’ αυτή τη ζωή. Χωρίς συγχωρητικότητα η ζωή μας γίνεται κόλαση, αφαιρεί την ειρήνη από μέσα μας, κάνει τη ζωή μας ένα δράμα.
όταν νηστεύετε να μη γίνεστε λυπημένοι: Με αυτά τα λόγια θέλει να μας δείξει ότι χρειάζεται να προσέχουμε την υπερηφάνεια. Πολλές φορές οι άνθρωποι νηστεύουν γιατί γνωρίζουν ότι αυτό λέει η εκκλησία, στην ουσία όμως επιθυμούν να γίνονται αποδεκτοί και αρεστοί. Έτσι δείχνουν κουρασμένοι
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
από την νηστεία, ενώ ταυτόχρονα καμαρώνουν. Αυτό που μας ζητάει ο Θεός λοιπόν, είναι να νηστεύουμε, αλλά και να κάνουμε κάθε είδους προσπάθεια ταπεινά και συνετά κι ο Θεός βλέπει πολύ καλά την προσπάθεια μας και θα μας ανταποδώσει με το δικό του τρόπο.
Μη μαζεύετε επίγειους θησαυρούς: Εδώ λοιπόν ο Χριστός κάνει μια διάκριση ανάμεσα στους επίγειους και στους ουράνιους θησαυρούς. Σε ποιους επίγειους θησαυρούς αναφέρεται; Οι άνθρωποι τότε αποθήκευαν ως θησαυρούς διάφορα προϊόντα της γης, μεταλλικά αντικείμενα και πολυτελή
ενδύματα. Τα προϊόντα της γης όμως σάπιζαν, τα μεταλλικά αντικείμενα σκούριαζαν και τα ενδύματα τα έτρωγε ο σκόρος. Και όσοι είχαν πολύτιμα αντικείμενα από χρυσό, ασήμι και χαλκό, έτρεμαν διαρκώς μην τα χάσουν από τους κλέφτες. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Τα υλικά αγαθά, λοιπόν, δεν είναι ασφαλισμένα, δεν είναι μόνιμα, δεν είναι αληθινά. Δεν δίνουν ευτυχία. Αντίθετα μας υποδουλώνουν. Αιχμαλωτίζουν το νου μας χωρίς να τον αφήνουν να χαίρετε, να αγαπά και να
μοιράζεται.
να μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό: Θέλει να μας δείξει και πάλι, ότι δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τα κέρδη και τις δόξες αυτής της ζωής, αλλά της αιώνιας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε δηλαδή, ότι η ζωή μας εδώ είναι μικρή και έχει σκοπό να μας προετοιμάσει για την επόμενη που θα είναι αιώνια. Μπροστά σε μία τέτοια επιλογή, λοιπόν, χρειάζεται να κοιτάμε καθαρά τι συμφέρει την ψυχή μας.
όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί και η καρδιά σας: αυτός είναι από τους πιο όμορφους λόγους του Χριστού. Αν ο θησαυρός μας είναι ο Χριστός, η αγάπη, η συγχώρεση, τότε εκεί βρίσκεται και η καρδιά μας. Αν ο θησαυρός βρίσκεται στα υλικά αγαθά, στη δόξα και στον εαυτό μας, τότε εκεί είναι και η καρδιά μας. Μόνο που τότε βρισκόμαστε μακριά από το Χριστό. Έτσι και η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην οποία μας βάζει η Εκκλησία, είναι μία περίοδος στην οποία καλούμαστε να ξαναδούμε πού είναι ο θησαυρός μας. Αν είναι στο φαγητό, στην κακία για τον άλλο, στον εαυτό μας, στο να συζητάμε με κακότητα για όσους μας έχουν στεναχωρήσει, στην τηλεόραση, στη ζωή μας χωρίς Θεό τότε όσο και να θέλουμε δεν μπορούμε να νηστέψουμε αληθινά. Αν ο θησαυρός μας βρίσκεται στη σχέση με το Θεό και στην αγάπη, τότε η νηστεία μας δείχνει πώς μπορούμε να προχωρήσουμε αληθινά σ’ αυτό που θέλει ο Θεός. Μπορεί να είναι δύσκολος αυτός ο δρόμος. Όταν όμως ζούμε τη ζωή της Εκκλησίας και του Χριστού, τότε Εκείνος θα μας βοηθήσει να τον ακολουθήσουμε. Ας νηστέψουμε λοιπόν όσο μπορούμε, είτε από φαγητό, είτε από τηλεόραση, είτε από κακία, είτε από το να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και με προσευχή και αγάπη να κάνουμε το Χριστό το θησαυρό της καρδιάς μας.
Ερωτήσεις
1. Γιατί ο Θεός ζητάει να συγχωρούμε για να συγχωρεθούμε κι εμείς; 2. Γιατί να μη φαίνονται λυπημένοι όσοι νηστεύουν;
3. Γιατί να μην έχουμε το νου μας στους επίγειους θησαυρούς;
4. Πόσο εύκολο είναι να είναι ο Χριστός ο θησαυρός μας;
Συμπέρασμα
Η νηστεία μας βοηθά να κάνουμε το Χριστό τον θησαυρό της καρδιάς μας!