Η εκδίκηση και η καλοσύνη.
(Ματθαίου κεφ. ε' στίχοι 38-42).
| «Ηκούσατε ότι ερρέθη οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ· αλλ' όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην. Και τω θέλοντι σοι κριθήναι και τον χιτώνα σου λαβείν, άφες αυτώ και το ιμάτιον και όστις σε άγγαρεύσει μίλιον εν, ύπαγε μετ' αυτού δύο· τω αιτούντι σε δίδου και τον θέλοντα από σου δανείσασθαι μη αποστραφής». | Έχετε ακούσει πως είπαν, αν ένας σου βγάλει το μάτι η το δόντι να ζητήσεις από τη δημόσια εξουσία να του βγάλουν μόνον ένα μάτι η δόντι. Εγώ όμως σας λέγω να μην αντισταθείτε καθόλου στον πονηρό (σ' αυτόν που επιτίθεται), αλλά όποιος σε χτυπήσει στο δεξί σαγόνι, εσύ να του στρέψεις και το άλλο. Και σ' εκείνον που θέλει να σου πάρει δικαστικά το πουκάμισο, εσύ άφησε του και το πανωφόρι. Και όποιος σε αγγαρεύσει για ένα μίλι, εσύ πήγαινε μαζί του δυο. Να δίνεις σ' όποιον σου ζητεί και σ' εκείνον που ζητεί δανεικά να μην τ' αρνηθείς. |
Β' ΑΝΑΛΥΣΗ-ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ο μωσαϊκός νόμος έλεγε τα εξής για την εκδίκηση:« Αν ένας σου βγάλει το μάτι να ζητήσεις από τη δημόσια εξουσία να του βγάλουν (του δράστη) μόνο το ένα μάτι». Δηλαδή αναγνώριζε την εκδίκηση. Για να καταλάβουμε κάτι τέτοιο, πρέπει να ξέρουμε τι επικρατούσε εκείνη την εποχή σχετικά με την εκδίκηση. Αν ένας άνθρωπος δεχόταν από κάποιον άλλον μια αδικία, έπρεπε να την ανταποδώσει ο ίδιος και μάλιστα δέκα φορές μεγαλύτερη από εκείνη, που είχε πάθει. Αν, π.χ. κάποιος του έβγαζε ένα μάτι, αυτός έπρεπε να του βγάλει δέκα μάτια. Γι' αυτό η εκδίκηση περνούσε στους συγγενείς και τους γνωστούς του ανθρώπου.
2. Έρχεται όμως ο μωσαϊκός νόμος και περιορίζει στο ελάχιστο την εκδίκηση. Πρώτα απ' όλα δεν επιτρέπει την αυτοδικία. Ο άνθρωπος δεν επιτρέπεται να εκδικείται με τα ίδια του τα χέρια. Έπρεπε να πάει στις δημόσιες αρχές (δικαστήρια). Αν σου έβγαζαν π.χ. ένα μάτι, δε θα ζητούσες να του βγάλουν δέκα, αλλά μόνον ένα. Αυτός ο περιορισμός της εκδικήσεως ήταν απαραίτητος, για να φτάσουμε στη συνέχεια στο νόμο του Ευαγγελίου, δηλαδή στην αγάπη.
3. Ο Κύριος απαγορεύει ολοκληρωτικά την εκδίκηση. Ο χριστιανός πρέπει να ξεπεράσει την κακία των ανθρώπων με τη βοήθεια της αγάπης. Πριν απ' όλα πρέπει να υποχωρεί. Να μη ρίχνει λάδι στη φωτιά, όπως συνήθως λέμε. Αυτή την υποχώρηση το Ευαγγέλιο την παρουσιάζει με δυο ωραίες εικόνες. Λέγει, δηλαδή, ο Κύριος: αν κανείς σε ραπίσει στο ένα σαγόνι, εσύ να του στρέψεις και το άλλο. Αν κανείς σε αγγαρεύσει για ένα μίλι, εσύ να πας μαζί του δυο. Αυτά δείχνουν πως ο χριστιανός πρέπει να υποχωρεί και να είναι έτοιμος να δεχτεί και δεύτερο ράπισμα.
4. Ο περισσότερος κόσμος δε συμφωνεί με μια τέτοια διαγωγή. Όλοι νομίζουμε πως η υποχώρηση είναι δειλία και μειώνει τον άνθρωπο. Ο εγωισμός όμως δε μας αφήνει να δούμε που βρίσκεται το κακό και το καλό. Ο αληθινός χριστιανός πρέπει να ξεπερνάει όλα αυτά τα εμπόδια από τη μικρή του ηλικία. Μια τέτοια διαγωγή δεν είναι καθόλου εύκολη. Γι' αυτό πρέπει να ζητάμε τη βοήθεια και την ενίσχυση του Χριστού. Όλοι να παρακαλούμε τον Κύριο να μην επιτρέπει να δοκιμάζουμε τέτοιους πειρασμούς. Αλλά όταν μας έρχονται, να τους ξεπερνάμε με τη βοήθεια της αγάπης και της υποχωρήσεως.
Γ' ΔΙΔΑΓΜΑ:
Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ
Δ' ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ
«Και θα σας δώσω καινούρια καρδιά και καινούριο πνεύμα θα σας δώσω. Θα σας αφαιρέσω την πέτρινη καρδιά από τη ζωή σας και θα σας δώσω καρδιά γεμάτη ζωή και καλοσύνη» ( Ο προφήτης Ιεζεκιήλ κεφ. 36, στίχος 26).
Ε' ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- Τι έλεγε ο μωσαϊκός νόμος για την εκδίκηση;
- Γιατί δεν πρέπει να εκδικείται ο χριστιανός;
- Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε την εκδίκηση