Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
(ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ - Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ)
(Σκοπός: Νά βοηθηθοῦν τά παιδιά σέ κατάλληλη προετοιμασία γιά τήν προσέλευσή τους
στό Μυστήριο τῆς Θ. Εὐχαριστίας καί μάλιστα κατά τίς ἱερές ἡμέρες τοῦ Πάσχα).
(Βοήθημα: «Στόν κήπο τοῦ Χριστοῦ», ἐκδόσεις «ὁ Σωτήρ»)
Α´. Μικρή Εἰσαγωγή:
Σέ λίγες μέρες, παιδιά, ἀρχίζει ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα! Ἕνα ἀπό τά μεγάλα γεγονότα πού θα παρακολουθήσουμε – καί γιά τά ὁποία θά μιλήσουμε καί στήν ἐπόμενη συνάντησή μας − εἶναι καί ὁ Μυστικός Δεῖπνος πού πρόσφερε ὁ Κύριός μας στούς Μαθητές Του. Γι’αὐτό τό πολύ σπουδαῖο γεγονός γιά ὅλους μας θά μιλήσουμε σήμερα καί θά βγάλουμε ἕνα σπουδαῖο σύνθημα γιά τή ζωή μας.
Β´. Διήγηση
Ἐλᾶτε, λοιπόν, ν᾿ ἀνεβοῦμε μαζί Του στό Ὑπερῶον τῆς Μεγάλης Πέμπτης. Ἐκεῖ, πού γιά τελευταία φορά θά φάει μέ τούς 12 μαθητές Του ὁ Κύριος, τό Πάσχα πού ἐπεθύμησε! Σ᾿ αὐτό τό τραπέζι! Σ᾿ αὐτό τό Πασχαλινό Δεῖπνο, τό «Μυστικό», ν᾿ ἀνεβοῦμε! Ἐκεῖ, θ᾿ ἀκούσουμε τά τελευταῖα θεϊκά Του λόγια.
Λόγια ὑψηλά πού τά ἐμπιστεύεται στούς πιό ἐκλεκτούς Του! Τί λόγια μοναδικοῦ μεγαλείου, μᾶς εἶπε ἐκεῖνο τό βράδυ ὁ Κύριος! Ἄνοιξε τούς θησαυρούς τῆς καρδιᾶς Του, ὅπως ὁ καλός φίλος στούς καλούς φίλους του, γιατί ἔτσι τούς ὀνόμασε! «Φίλους» Του! Τί μεγαλειώδης τιμή, νά εἶσαι φίλος τοῦ Θεοῦ!
Μά! Ἐκεῖνο πού ξεπέρασε κάθε λόγο Του καί δῶρο πρός τούς Μαθητάς Του, ἐκεῖνο τό τελευταῖο βράδυ μαζί τους, ἦταν τό τραπέζι πού γιά πρώτη φορά ἔστρωνε γι᾿ αὐτούς! Τό «Μυστικό Δεῖπνο»! Τό ἑπόμενο βράδυ οἱ Ἑβραῖοι θά ἔτρωγαν τό «Πάσχα» τους, ὅπως τό ὅρισε ὁ Μωσαϊκός Νόμος. Ὅμως, τοῦτο τό βράδυ, θά ἄρχιζε τό Πάσχα τό «Καινόν», τό νέο! Τό «Ἅγιον»! Τό Πάσχα τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Οἱ Ἐβραίοι με τό Πάσχα τους ἑόρταζαν τό πέρασμά τους ἀπό τή σκλαβιά στήν ἐλευθερία! Ἀπό τή γῆ τῆς αἰχμαλωσίας στή γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Καί τί ἔτρωγαν σ᾿ αὐτό τό Πάσχα;
Ἔτρωγαν ἀπαραίτητα ἀρνί ἑνός ἔτους, ὑγιέστατο, ψημένο στά κάρβουνα χωρίς νά τοῦ σπάσουν κανένα κόκκαλο. Κι ἀκόμα, πικρά χόρτα, γιά νά τούς θυμίζουν τίς πίκρες τῶν χρόνων τῆς δουλείας τους· καί ἄζυμο ψωμί (χωρίς προζύμι), πού τούς θύμιζε τή βιαστική ἀναχώρησή τους νύχτα, ἀπό τήν Αἴγυπτο, ὕστερα ἀπό 430 χρόνια δουλείας!
Τό ἀρνί πού ἔτρωγαν ἦταν συμβολικό. Ἔτσι εἶχε ὁρίσει ὁ Θεός νά γίνει, ἐκεῖνο τό τελευταῖο βράδυ στήν Αἴγυπτο. Καί μέ τό αἷμα τῆς θυσίας του, ν᾿ ἀλείψει ἡ κάθε οἰκογένεια τό πάνω μέρος καί τά πλαϊνά τῆς πόρτας της. Γιατί, ἐκεῖνο τό βράδυ, ἡ δέκατη πληγή τοῦ Φαραώ, θά βύθιζε τή χώρα του στό αἷμα καί στό θρῆνο!
Ἐξολοθρευτής Ἄγγελος, θά θανάτωνε τά πρωτότοκα παιδιά τους. Τά παιδιά ὅμως τῶν Ἰσραηλιτῶν, τίποτα δέν θά πάθαιναν! Γιατί μέ τό αἷμα τοῦ ἀρνίου σημαδεμένες οἱ πόρτες τους, θά ἔδειχναν, ὅτι σ᾿ αὐτό τό σπίτι μένουν ἄνθρωποι ἀπ᾿ τό λαό τοῦ Θεοῦ· πού Τόν πιστεύουν καί Τόν ὑπακοῦνε. Τό σημάδι ἀπό αὐτό τό αἷμα θά ἔδιωχνε τόν ἐξολοθρευτή Ἄγγελο!
Τό ἀρνί αὐτό, παιδιά, συμβόλιζε τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό! Στήν Π. Διαθήκη οἱ Προφῆτες εἶχαν ὀνομάσει τόν Κύριό μας «Ἀρνίον» καί «Ἀμνόν». «῾Ως ἀρνίον ἄκακον, πού πᾶνε νά τό θυσιάσουν», εἶχε πεῖ ὁ ῾Ιερεμίας.Καί ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, βλέποντάς Τον νά ἔρχεται πρός τόν Ἰορδάνη, εἶπε στά πλήθη· «῎Ιδε ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου»!
Καί νά, ἔφτασε ἡ μεγάλη στιγμή! Σέ λίγες ὧρες ὁ οὐράνιος Ἀμνός, ὁ Κύριος, θά βρίσκεται στά χέρια τῶν σταυρωτῶν Του! Τήν ἄλλη μέρα, Μ. Παρασκευή, θά ἔχυνε τό Πανάχραντο Αἷμα Του ἐπάνω στό Σταυρό!
Γι᾿ αὐτό, σέ τοῦτο τό Μυστικό Δεῖπνο τῆς Μ. Πέμπτης, θέλει νά τούς ἀποκαλύψει (φανερώσει) τό βαθύτερο νόημα αὐτῆς τῆς θυσίας· τό σκοπό, πού γι᾿ αὐτόν θυσιάζει τό Σῶμα Του καί χύνει τό Αἷμα Του! Νά τούς δείξει ἀκόμα καί μέ ποιό τρόπο στή συνέχεια ἡ θυσία Του αὐτή θά γινόταν γιά τόν καθένα χωριστά, σέ ὅλους τούς αἰῶνες πηγή Σωτηρίας. Τροφή, ζωῆς καί ἀθανασίας!...
Καί ὁ Κύριος εἶπε τότε, πολύ συγκινημένος στούς μαθητές Του·
—«Μέ πολύ μεγάλη ἐπιθυμία ἐπεθύμησα τήν ὥρα αὐτή πού θά φάγω μαζί σας τοῦτο τό Πάσχα, πρίν σταυρωθῶ! Εἶναι τό τελευταῖο τῆς ἐπίγειας ζωῆς μου καί τό ἐπεθύμησα δυνατά, νά σᾶς προσφέρω τροφή οὐράνια, τό Σῶμα καί τό Αἷμα μου»!
Οἱ μαθητές, παρακολουθοῦσαν τά πρωτάκουστα αὐτά νοήματα μέ ἔκσταση καί ἀπορία! Τί εἶχε, ἄραγε, ὑπ᾿ ὄψη Του νά κάνει ἀπόψε ὁ Κύριος; Μέ τί εἶπε πώς θά ἀντικαθιστοῦσε τό Πασχαλινό ἀρνί; Μέ τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του!
Καί νά! Τόν βλέπουν νά παίρνει μέ ἰδιαίτερο δέος τόν «ἄρτον» στά χέρια Του, νά ἀπευθύνει Εὐχαριστία στόν Οὐράνιο Πατέρα, νά τόν κόβει κομμάτια καί νά τόν μοιράζει στούς μαθητές Του λέγοντας: «Λάβετε, φάγετε· τοῦτό ἐστι τό σῶμα μου».
Στή συνέχεια, παίρνει στά ἄχραντα χέρια Του τό «Ποτήριον» τοῦ οἴνου καί, ἀφοῦ πάλι εὐχαριστεῖ τόν Πατέρα, τούς τό προσφέρει λέγοντας: «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τό αἷμα μου τό τῆς Καινῆς Διαθήκης τό περί πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν».
Νά πιεῖτε ἀπό αὐτό ὅλοι. Εἶναι τό αἷμα μου, πού ἐπικυρώνει τήν Καινούργια Διαθήκη (συμφωνία σωτηρίας) καί πού χύνεται γιά τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν, πολλῶν ἀνθρώπων πού θά τό θελήσουν.
Εἶχε γίνει τό ἀκατανόητο θαῦμα! Τό Μεγάλο Μυστήριο! Ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος, εἶχαν μεταβληθεῖ σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ! Καί ὁ Κύριος πρόσθεσε·
«Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν». Οἱ μαθητές νιώθουν κάτι πρωτόγνωρο! Κάποιο ἄλλο φῶς πλημμυρᾶ τήν καρδιά καί τό νοῦ τους!
Μυστήριο Μέγα! Εἶχε ἀρχίσει τό Χριστιανικό Πάσχα! Εἶχε γίνει ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία μέ τήν παράδοση τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας! Τῆς Θείας Κοινωνίας!
Ξέσπασαν σέ ὕμνο Εὐχαριστήριο ὅλων οἱ καρδιές! «Καί ὑμνήσαντες ἐξῆλθον» μέσα στήν ἥσυχη νύχτα. Ὁ Κύριος προχωροῦσε πρός τή μεγάλη Θυσία!...
Γ´. Γιά τήν Ὀρθόδοξη ζωή μας:
Ἀνεβήκαμε, παιδιά, σήμερα, στό «ἀνώγαιον» τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου! Μέ δέος παρακολουθήσαμε τίς τελευταῖες ὧρες τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Κυρίου μας μαζί μέ τούς μαθητές Του. Συγκλονιστικά γεγονότα!
Ü Τί ἔγινε σ᾿ αὐτό τό μοναδικό «Μυστικό Δεῖπνο»;
Ὁ Κύριος μᾶς ἄφησε ὑψηλά μαθήματα τῆς θείας Διδασκαλίας Του. Ἄρχισε μέ τό μάθημα τῆς ταπεινοφροσύνης πλένοντας τά πόδια τῶν μαθητῶν Του καί ἔκλεισε μέ τό μάθημα τῆς θεϊκῆς Ἀγάπης. Παρέδωσε μέ τή θυσία Του τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του, τροφή τῆς ψυχῆς μας καί αἰώνιο σύνδεσμο μαζί Του. Καί αὐτό ὅλο τό ἔκανε μέ πολλή χαρά ὁ Κύριός μας.
Ü Ποιά ἦταν ἡ μεγάλη ἐπιθυμία τοῦ Κυρίου μας;
Νά μᾶς παραδώσει τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του!... Νά μᾶς πλύνει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά μᾶς χαρίσει τή Βασιλεία Του! Θέλει νά ἑνωθοῦμε μαζί Του. Νά βάλουμε μέσα στήν καρδιά μας τό Σῶμα Του καί τό Αἷμα του.
Ἔχω μέσα στήν καρδιά μου τόν Χριστό, σημαίνει, ἔχω μέσα μου τόν Οὐρανό, τόν Οὐρανό ὁλόκληρο! ῾Η ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἡ δύναμη, ἡ σοφία, ἡ εἰρήνη Του, δηλαδή ὁ Χριστός μέ ὅλα τά Ἀναστάσιμα δῶρα Του, εἶναι μέσα μου. Ἔχω τόν Χριστό; Τίποτα δέ μοῦ λείπει! Γίνομαι ἀγαπημένος τοῦ Οὐρανίου Πατέρα, καί τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ κάνει «κοινωνό» Θείας Χάρης (φέρνει μέσα μου τή Θεία Χάρη)!
Πῶς νά μέ πλησιάσουν πιά καί νά μέ παγιδέψουν οἱ δαίμονες; Ὅταν γυρίζουμε ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο μοιάζουμε μέ λιοντάρια, πού φυσοῦν καί ἐκτοξεύουν φωτιά! Τρομερή εἶναι ἡ δύναμη καί ἡ Χάρη καί τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ πού ἔχουμε μέσα μας!
Γι᾿ αὐτό ἡ Θεία Λειτουργία, μέ τή Θεία Εὐχαριστία πού ἄρχισε σέ κεῖνο τό Μυστικό Δεῖπνο, συνεχίζεται καί ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας καί κάθε πιστοῦ. Συνεχίζεται καί θά συνεχισθεῖ στή Βασιλεία Του μέ τέλεια καί ὁλοκληρωμένη ἕνωση μαζί Του!
Ü Ὅμως, παιδιά, σέ ἕνα τέτοιο μοναδικό καί οὐράνιο Δεῖπνο πῶς θά πάρουμε μέρος; Ἔτσι, ὅπως - ὅπως;
Θέλει ἑτοιμασία ἡ καρδιά μας! Ὁ Κύριος, ἔστειλε δύο μαθητές Του νά ἑτοιμάσουν τό Μυστικό Δεῖπνο σέ «ἐστρωμένον ἀνώγαιον μέγα»! Τί σημαίνει «ἀνώγαιον»;
Χῶρος σπιτιοῦ, πάνω ἀπό τή γῆ· ψηλά. Πάνω ἀπ᾿ τούς θορύβους καί τή σκόνη τῶν δρόμων! Καί «μέγα»! Εὐρύχωρο! ῎Οχι γιεμάτο ἀπό χίλια - δυό περιττά, ἄχρηστα, βλαβερά, ἁμαρτωλά! Καί «ἐστρωμένον»! Δηλαδή φροντισμένο καί περιποιημένο!
Ü Πῶς θά ἑτοιμάσουμε τήν ψυχή μας γιά τό Μυστικό Δεῖπνο;
Ὅταν ἔχουμε ἐπίσημους καλεσμένους στό σπίτι μας, κοιτᾶμε νά καθαρίσουμε καί τήν πιό μικρή σκονίτσα. Νά στολίσουμε μέ ὅ,τι καλύτερο. Νά βάλουμε τά πιό ὄμορφα λουλούδια... Γιά τόν Οὐράνιο Ἐπισκέπτη τί θά κάνουμε; Κάτι ἀσύγκριτα ὡραιότερο πρέπει νά κάνουμε.
Ὁ Ἀπ. Παῦλος μᾶς τονίζει τή μεγάλη ἀνάγκη, νά ἐξετάζουμε καλά τίς καρδιές μας ἄν εἶναι σέ ὅλα ἐντάξει· καθαρές ἀπό ἁμαρτίες, χωρίς κακίες καί πάθη, μέ ἀγάπη καί συγγνώμη γιά ὅλους, μέ ἀγάπη καί λαχτάρα γιά τόν Χριστό. Διαφορετικά, ἁμαρτάνουμε μέ τό νά δεχόμαστε τόν Κύριο σέ βρώμικη ἀπό ἁμαρτίες καρδιά.
Δ´. Γύρω ἀπό τό Σύνθημα:
Ὁ Χριστός μας, παιδιά, ζητᾶ ἀπό μᾶς, τή συμμετοχή μας στό πιό ἐπίσημο τραπέζι πού γίνεται πάνω στή γή, τό «Μυστικό Δεῖπνο». Ἐκεῖ, πού προσφέρει, καί μᾶς τρέφει μέ αὐτό τό Ἅγιο Σῶμα Του καί μέ τό Τίμιο Αἷμα Του, τό ὀποῖο ἀστείρευτο καί ζωηφόρο ἀναβλύζει ἀπό τή λογχισμένη πλευρά Του! Μέ πόσο δυνατό πόθο ἐπεθύμησε νά μᾶς τά χαρίσει ὅλ᾿ αὐτά!
Κάθε φορά αὐτές τίς μέρες πού θά ἀκοῦμε, σέ κάθε Θεία Λειτουργία, «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε», νά μᾶς ἀξιώνει, παιδιά ὅλους μας, ὁ Ἐσταυρωμένος καί Ἀναστημένος Κύριός μας, νά προσερχόμαστε μέ πόθο, νά Τόν πάρουμε καί νά Τόν κρατήσουμε στήν καρδιά μας!
Τό σημερινό Σύνθημα, μᾶς θυμίζει ἐκεῖνα τά ὡραῖα λόγια τοῦ «Κοινωνικοῦ» ὕμνου πού ἀκοῦμε στήν Ἐκκλησία μας·
Σύνθημα:
«Χριστέ μου, παράλαβέ με κοινωνό στό Μυστικό Σου Δεῖπνο»!