Για χάρη σου

ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΣΟΥ

 (ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Εἶναι ἡ τελευταία συγκέντρωση πού κάνουµε σήµερα πρίν ἀπό τό Πάσχα. Ἐµπρός µας ἔχουµε τήν Μ. Ἑβδοµάδα. Μέσα σ᾿ αὐτήν θά θυµηθοῦµε καί θά ζήσουµε ζωηρά τά συγκινητικά σωτήρια γεγονότα τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου µας, πού τά ὑπέµεινε γιά χάρη μας. Σ᾿ αὐτό τό γεγονός θά στρέψουµε τήν προσοχή µας κατά τή σηµερινή µας συγκέντρωση.

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΔΙΗΓΗΣΗ

-Ποιό τροπάριο θά ἀκούσουµε ἀπόψε (Κυριακή Βαΐων ἑσπέρας) νά ψάλλεται στό Ναό καί µάλιστα µέ τρόπο τόσο κατανυκτικό; (...)

  «Ἰδοὺ ὁ Νυµφίος ἔρχεται...». Ὁ Νυµφίος ὁ «κάλλει ὡραῖος» θά προβάλει ἐµπρός µας. Καί θ᾿ ἀντικρίσουµε στήν ἱερή εἰκόνα τή θεία µορφή Του.

-Σέ ποιά κατάσταση βρίσκεται; (...)

Ἡ ὡραιότητά Του, τό κάλλος Του κι αὐτή ἀκόµη ἡ γλυκιά µορφή Του ἔχουν σκιασθεῖ. Ἔχουν ἐξαφανιστεῖ. Πόνος καί κόπος καί πληγές ἔχουν τροµερά παραµορφώσει τό πάναγνο πρόσωπό Του. Κάτω ἀπό τήν αἱµόφυρτη πορφύρα τό σῶµα του εἶναι ὅλο µιά πληγή.

Δέν ἔφτανε ὁλόκληρης τῆς νύχτας ἡ διαδικασία κι ἡ καταδίκη ἀπό τό παράνοµο συνέδριο τῶν ἀρχιερέων. Δέν ἔφταναν οἱ ἐµπαιγµοί καί τά ραπίσµατα, τά χλευάσµατα καί τό φτύσιµο τῶν ὑπηρετῶν. Τόν πῆγαν καί στό πραιτώριο. Κι ἐκεῖ µέσα στόν ἐλεεινό τόπο τῶν εἰδωλολατρικῶν ὀργίων Τόν γδύνουν οἱ Ρωµαῖοι στρατιῶτες. Τόν χτυποῦν ἀλύπητα µέ τό φραγγέλιο.Ἡ φραγγέ­λωση ἦταν φοβερή τιμωρία τῶν καταδικασμένων σέ θάνατο. Τό φραγγέλιο ἀποτελοῦνταν ἀπό λουριά πλεγμένα, στά ἄκρα τῶν ὁποίων ἦταν δεμένα μικρά καί αἰχμηρά τεμάχια σιδήρου, ὥστε νά γεμίζει τό σῶμα πληγές. Κι ὕστερα φορώντας κόκκινη χλαµύδα πάνω στό καταπληγω­µέ­νο σῶµα Του καί ἀκάνθινο στεφάνι στό κεφάλι, Τόν χλευάζουν γιά βασιλέα. Τόν βλασφηµοῦν καί Τόν χτυποῦν πάνω ἀπ᾿ τ᾿ ἀγκάθια καί γίνονται ἔτσι πιό δυνατοί οἱ πόνοι Του. Ἔτσι καταπληγω­µένο καί µατωµένο ἔβγαλε ὁ Πιλάτος τόν Ἰησοῦ στόν ἐξώστη καί τόν ἔδειξε στούς Ἰουδαίους:

–«Ἴδε ὁ ἄνθρωπος!», τούς εἶπε. Κοιτάξτε σέ ποιά χάλια Τόν καταντήσαµε! Μά οἶκτος γιά τόν Χριστό δέν ὑπάρχει. Ἡ κακουργία τοῦ ἰουδαϊκοῦ ὄχλου δέν µποροῦσε νά ἱκανοποιηθεῖ. «Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν!», φωνάζουν δυνατά µανιασµένοι καί τραντάζουν τήν πόλη ἀπό τίς ἄγριες κραυγές τους (Ἰω. ιθ’ 6, 15).

Ὁ Κύριος πορεύεται πρός τό Γολγοθᾶ βαστάζοντας ὁ Ἴδιος τό σταυρό του... Τό μαρτύριό Του γίνεται ἀκόμα ὀδυνηρότερο, καθώς οἱ πληγές μεγαλώνουν ἀπό τό βαρύ φορτίο. Οἱ δυνάμεις Του Τόν ἐγκαταλείπουν, τό σῶμα τελείως ἐξαντλημένο λυγίζει. Οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες φοβοῦνται μήπως πεθάνει στό δρόμο καί βρίσκουν τή λύση. Δίνουν τό σταυρό στό Σίμωνα τόν Κυρηναῖο μέχρι τό Γολγοθᾶ. Ἡ φοβερή ὥρα ἔφτασε. Ὁ Κύριος πάνω στό Σταυρό:

Ὁ ἀκάνθινος στέφανος περισφίγγει τήν αἱµατωµένη θεία κεφαλή.

Τά καρφιά ἔχουν σκάψει κυριολεκτικά τά ἅγια χέρια καί τά πόδια Του.

Τό πρόσωπό Του ἔχει χάσει τό χρῶµα του, ἔχει χάσει τό κάλλος του τό ἱερό.

Τό στόµα του ἔχει φρύξει (στεγνώσει) ἀπό τή δίψα.

Ἡ ἀναπνοή του ἔχει γίνει δύσκολη.

Ὁ πυρετός τόν φλογίζει ὁλόκληρο...

Ἀλλά δέν εἶναι µόνοι τοῦ σώµατος οἱ πόνοι οἱ δριµεῖς, οἱ ὀξεῖς, οἱ βαρεῖς, οἱ ἀβάστακτοι, πού χωρίς οἶκτο δέρνουν τόν µεγάλο Πονεµένο τοῦ σταυροῦ. Εἶναι καί οἱ πόνοι, µύριοι πόνοι, φανεροί καί κρυφοί, ὅλοι τροµακτικοί, τῆς ψυχῆς. Καί µένει γεγονός ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς τοῦ σταυροῦ πο­νεῖ, µόνο πονεῖ: «Ὀδυνᾶται», καθώς εἶπε χαρακτηριστικά ὁ προφήτης. Πάσχει καί ὑποφέρει ὁ Ἐσταυρωµένος ὅσο ποτέ δέν ὑπέφερε καί δέν θά ὑποφέρει ἄνθρωπος ἐπάνω στή γῆ.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

1. Ἀλλά γιατί αὐτός ὁ πόνος; Γιατί νά «ὀδυνᾶται» ὁ ἄδολος καί ἁγνός, ὁ ἀναµάρτητος, ὁ ἅγιος τῶν ἁγίων; Γιατί δέχτηκε ὁ Χριστός νά ὑποφέρει ὅλα αὐτά τά τροµερά, τά φρικτά Πάθη; (...)

Ὑπέφερε τά πάντα γιά σένα, γιά μένα, γιά ὅλους, ὅπως εἶπε: «Γιά χάρη σας ἐγώ θυσιάζω τή ζωή μου. Πιό μεγάλη ἀγάπη ἀπ᾿ αὐτήν κανείς ἄλλος δέν ἔχει». Γιά τίς δικές μας ἁμαρτίες λοιπόν, παιδιά, πάσχει ὅσο κανείς μας. Καί γίνεται χιλιοπληγωμένος καί καταματωμένος ὁ Σωτήρας μας. Πόνεσε ἐκεῖ στό Σταυρό γιά τίς γκρίνιες καί τούς θυμούς μας. Γιά τίς ζήλιες καί τά ψέματα. Γιά τά ἀπρεπή λόγια, τίς παρακοές καί τά πείσματά μας. Γιά τήν ἀγενή καί ἀσεβή συμπεριφορά μας. Γιά τήν ἀχαριστία μας πρός τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους. Γιά καθεμιά ἁμαρτία μας.

Αὐτό ἀκριβῶς μᾶς λέει καί ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ὁ ὁποῖος προφήτευσε μέ λεπτομέρειες τά Πά­θη τοῦ Χριστοῦ ἑκατοντάδες χρόνια πρίν: «Οὗτος τὰς ἁµαρτίας ἡµῶν φέρει καὶ περὶ ἡµῶν ὀδυνᾶ­ται» (Ἡσ. νγ’ 4). Αὐτός σηκώνει τίς δικές μας ἁμαρτίες καί ὑποφέρει πόνους γιά χάρη μας.

Ὁ Κύριος σταυρώθηκε ἑκουσίως. Ὁ Ἴδιος εἶχε πεῖ στόν Πέτρο: «Εἶχα τή δύναµη νά ἀντιπαρα­τάξω περισσότερες ἀπό δώδεκα λεγεῶνες ἀγγέλων» (Ματθ. κϚ’ 53). Ἀνέβηκε ὅμως στό Σταυρό γιά νά θυσιαστεῖ γιά τή σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου.

2. Μετά ἀπό τίς τόσες ἁµαρτίες πού κάνουµε οἱ ἄνθρωποι, τί ἦταν λογικό νά δείξει ὁ Κύριος; (...)

Ἀποστροφή βεβαίως. Καί ὅµως...

Μ᾿ ὅλο τόν ἀφόρητο πόνο πού ἐµεῖς Τοῦ ἔχουµε προκαλέσει, Ἐκεῖνος δέν µᾶς ἀποστρέφεται. Γεµάτο ὄχι ἀπό ἀνεξικακία µονάχα ἀλλ᾿ ἀπό ἀνέκφραστη τρυφερότητα καί στοργή ἔχει τό βλέµµα Του προσηλωµένο στόν καθένα µας. Καί τό βλέµµα αὐτό τῆς ἀγάπης Του λέει τόσο πολλά. Λέει ὅλα ἐκεῖνα πού ἡ πλατύτερη ἀπό τόν οὐρανό ἀγάπη Του ἔκανε νά πεῖ ὄχι πιά µέ τά χείλη ἀλλά µέ τή θυσία Του:

–Ἀγαπηµένο παιδί, λέει. Δές πόσο πόνεσα καί χλευάστηκα γιά σένα! Γιά χάρη σου ἔφτασα ὥς τό σταυρό. Ἡ ἀγάπη µου δέν ἄντεχε νά τιµωρηθεῖς ἐσύ, καί θυσιάστηκα ἐγώ. Ποιός ἄλλος σέ ἀγαπᾶ τόσο ὅσο ἐγώ; Μέ χίλιους δυό τρόπους σοῦ ἔχω δείξει µέχρι σήµερα τήν ἀπέραντη ἀγάπη µου. Ὅ,τι εἶχες κι ὅ,τι ἔχεις κι ὅ,τι θά λάβεις, εἶναι δῶρο τῆς δικῆς µου ἀγάπης.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

-Ὁ Χριστός γιά χάρη μας θυσιάστηκε πάνω στό Σταυρό… Ἐμεῖς τί θά μπορούσαμε νά κά­νου­με γιά ν᾿ ἀνταποκριθοῦμε στήν ἀγάπη Του; (...)

v  Αὐτή τή Μ. Ἑβδομάδα ἄς προσπαθήσουμε νά εἴμαστε ὅσο γίνεται πιό κοντά στόν ἀγαπη­μένο μας Διδάσκαλο καί Σωτήρα. Πῶς;... Μέ τήν ἀνελλιπή συμμετοχή μας στίς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ν᾿ ἀφήσουμε τ᾿ ἀπογεύματα ὁποιαδήποτε ἄλλη ἀπασχόληση γιά νά βρεθοῦ­με κοντά στό Πάθος τοῦ Κυρίου. Νά µή λείψουµε οὔτε µιά φορά ἀπό τίς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλη­σίας µας κάθε βράδυ καί πρωί Μ. Πέµπτη, Μ. Παρασκευή, Μ. Σάββατο. Τό σχετικό βιβλιαράκι θά µᾶς βοηθήσει νά παρακολουθήσουµε τά νοήµατα τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Καί στήν Ἀνάσταση νά παραμείνουμε µέχρι τό τέλος!

v  Νά θυσιάσουμε γιά Ἐκεῖνον κάτι περισσότερο: Μποροῦμε νά νηστέψουμε, νά προσέξουμε τά λόγια μας καί τό τί βλέπουν ἤ διαβάζουν τά μάτια μας, νά κλείσουμε τίς τηλεοράσεις μας... Ἔτσι θά συμπορευθοῦμε μαζί Του, θά ζήσουμε πλάι Του στό Γολγοθᾶ, θά προετοιμαστοῦμε κα­λύτερα καί γιά τή χαρά τῆς Ἀνάστασης.   

v  Ὑπάρχει καί κάτι ἀκόμα σπουδαιότερο καί πολυτιμότερο γιά νά δώσουμε στόν Κύριο, πού τόσο μᾶς ἀγάπησε. Εἶναι ἡ μετάνοιά μας! Νά Τοῦ τήν προσφέρουμε μέσα ἀπό τό μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως καί μετά νά προσπαθήσουμε νά διατηρήσουμε τήν καρδιά μας καθαρή. 

v  Τέλος στήν πορεία πρός τό Γολγοθᾶ ὑπῆρξε ἕνας ἄνθρωπος πού γεύτηκε τήν εὐλογία νά ξεκουράσει τόν Κύριο σηκώνοντας γιά λίγο τό Σταυρό Του. Ἀπό τότε τό ὄνομά του γράφτηκε στό Εὐαγγέλιο… Σίμων Κυρηναῖος! Πόση χάρη θά δέχτηκε ἐκείνη τήν ὥρα αὐτός ὁ εὐλογημένος ἄνθρωπος. Πόση χάρη καί εὐλογία δεχόμαστε κι ἐμεῖς, ὅταν συνεχίζοντας τό ἔργο τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ προσφέρουμε πρόθυμα τή βοήθειά μας στούς ἄλλους μέσα στό σπίτι μας πρῶτα, πιό ἔξω στή συνέχεια. Νά γίνουμε κι ἐμεῖς μικροί Σίμωνες Κυρηναῖοι ξεκινώντας ἀπό αὐτή τή Μεγάλη Ἑβδομά­δα!

v  Καί πάνω ἀπ᾿ ὅλα ἄς παρακαλέσουµε τόν ἐσταυρωµένο καί ἀναστάντα Κύριό µας γιά µᾶς, γιά τήν οἰκογένειά µας, γιά τούς Χ.Α., γιά τήν πατρίδα µας, γιά τόν κόσµο ὁλόκληρο. Νά εἶναι µόνιµος κάτοικος τῶν καρδιῶν µας ὁ Κύριος. Κοντά Του γιά πάντα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Λοιπόν ἄς σταθοῦμε κι ἐµεῖς τώρα εὐλαβικά μπροστά στό Σταυρό τοῦ Κυρίου. Πολύ εὐλαβικά. Νά σκύψουµε καί νά ἀποθέσουµε µέ βαθύ σεβασµό µπροστά στόν Σωτήρα µας τά µύρα τῆς εὐγνωµοσύνης µας καί τῆς λατρείας µας. Νά γονατίσουµε καί νά προσκυνήσουµε τά Ἅγια Πάθη Του καί νά Τοῦ ποῦµε ὁ καθένας χωριστά καί ὅλοι µαζί:

Ἰησοῦ μου, σταυρώθηκες γιά μένα... Γιά νά µποροῦν νά συγχωρηθοῦν οἱ ἁµαρτίες µου... Μαζί µέ τό πιό θερµό «εὐχαριστῶ» πού βγαίνει ἀπό τά χείλη µου, σοῦ ἀνοίγω διάπλατα καί τήν καρδιά µου. Βοήθησέ με νά μετανοῶ καί νά ἀγωνίζομαι κατά τῆς ἁμαρτίας. Ἔλα, Σέ παρακαλῶ, νά στήσεις ἐδῶ µέσα µου τόν θρόνο Σου. Ἔλα νά γίνεις παντοτινός Ἄρχων καί Κυβερνήτης τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς µου. Μοῦ χάρισες τά πάντα... Σοῦ δίνω τήν καρδιά μου!

ΣΥΝΘΗΜΑ: «Ἰησοῦ μου, σταυρώθηκες γιά μένα!»

Διασκευή ἀπό τό βοήθημα:

Στῆς ἀρετῆς τόν στίβο (Θέματα Γ’ κλάδου), ἐκδ. «Ὁ Σωτήρ», Ἀθῆναι 19954, σελ. 223-227.