Η ημέρα ήταν συννεφιασμένη, η γη είχε καλυφθεί από παχύ στρώμα χιονιού, το οποίο έπεφτε συνεχώς, όταν ο στάρετς Σεραφείμ με έβαλε να καθίσω δίπλα του σ ένα πεσμένο κορμό δένδρου.
-Ο Κύριος μου αποκάλυψε, μου είπε, ότι στην παιδική σου ηλικία επιθυμούσες να μάθεις ποιος είναι ο σκοπός της χριστιανικής ζωής. Σε συμβούλευαν να εκκλησιάζεσαι, να προσεύχεσαι, να κάνεις καλές πράξεις, διότι σ' αυτά, σου έλεγαν, συνίσταται ο σκοπός της χριστιανικής ζωής. Αυτή η απάντηση όμως δεν μπορούσε να σε ικανοποιήσει. Όντως η
προσευχή, η νηστεία, η αγρυπνία, όπως και όλη η χριστιανική άσκηση είναι καλά καθ’ αυτά. Αλλά ο σκοπός της ζωής μας δεν είναι μόνο να εκπληρώσουμε αυτά, διότι αυτά είναι μόνο μέσα. Ο πραγματικός σκοπός της χριστιανικής ζωής είναι αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα. Πρέπει να γνωρίζεις ότι μόνο εκείνο το καλό έργο που έχει γίνει από αγάπη προς το Χριστό φέρει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Σύμφωνα μ' αυτά η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος είναι ο σκοπός της ζωής μας.
- Με ποια έννοια λέτε ότι πρέπει να κερδίσουμε το Άγιο Πνεύμα; - ρώτησα εγώ - δεν το καταλαβαίνω καλά αυτό.
- Κερδίζω σημαίνει αποκτώ, - μου απάντησε. Εσύ γνωρίζεις σίγουρα τι σημαίνει αποκτώ χρήματα. Αυτό το ίδιο ισχύει και για το Άγιο Πνεύμα. Ο σκοπός της επίγειας ζωής για τον κοινό άνθρωπο είναι να κερδίσει χρήματα ή να αποκτήσει τιμές, διακρίσεις και βραβεία. Το Άγιο Πνεύμα είναι και αυτό ένα κεφάλαιο και μάλιστα το αιώνιο κεφάλαιο και ο μοναδικός θησαυρός, αστείρευτος στον αιώνα. Κάθε έργο, που έγινε από αγάπη Χριστού, φέρει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, όμως τούτο κατορθώνεται ευκολότερα με την προσευχή διότι αυτή αποτελεί το όργανο που διαθέτουμε. Μπορεί να τύχει να θέλεις να πας στην εκκλησία, αλλά η εκκλησία να μην είναι κοντά ή να έχει τελειώσει η ακολουθία. Ή έχεις ενδεχομένως επιθυμία να ελεήσεις κάποιο φτωχό, αλλά φτωχός δεν υπάρχει. Ίσως επιθυμείς να γίνεις απαθής, αλλά δεν έχεις γι αυτό δυνάμεις. Για την προσευχή όμως υπάρχει πάντοτε δυνατότητα, αυτή είναι προσιτή τόσο στον πλούσιο, όσο και στο φτωχό, τόσο στον εγγράμματο, όσο και στον απλοϊκό, στον ισχυρό, όσο και στον αδύναμο, στον υγιή όσο και στον ασθενή, στο δίκαιο όσο και στον αμαρτωλό. Η δύναμη της προσευχής είναι τεράστια και περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο αυτή ελκύει το Άγιο Πνεύμα.
- Γέροντα, είπα, όλη την ώρα μιλάτε για τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, την οποία πρέπει ν αποκτήσουμε, αλλά πώς και πού μπορώ να την δω; Τα καλά έργα είναι ορατά. Άραγε το Άγιο Πνεύμα μπορεί να γίνει ορατό; Πώς μπορώ να γνωρίζω αν Αυτό είναι μαζί μου ή όχι;
- Η χάρη του Αγίου Πνεύματος, η οποία μας έχει δοθεί στο βάπτισμα, λάμπει στην καρδιά μας παρά τις αμαρτίες και τα σκοτάδια που μας περικυκλώνουν. Αυτή εμφανίζεται μέσα σε άρρητο φως σ' εκείνους, με τους οποίους ο Κύριος αναγγέλλει την παρουσία Του. Οι άγιοι Απόστολοι
αισθάνθηκαν χειροπιαστά την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.
Εγώ τότε ρώτησα:
- Πώς θα μπορούσα να γίνω και εγώ προσωπικά μάρτυρας αυτού του πράγματος;
Ο π. Σεραφείμ με αγκάλιασε και μου είπε: Αγαπητέ μου, εμείς είμαστε και οι δύο τώρα εν Πνεύματι. Γιατί δεν με κοιτάζεις;
- Γέροντα, δεν μπορώ να σας κοιτάξω διότι το πρόσωπο σας έγινε φωτεινότερο από τον ήλιο και τα μάτια μου έχουν θαμπωθεί.
- Μη φοβάσαι, διότι και εσύ έχεις γίνει τώρα φωτοφόρος όπως και εγώ. Έχεις και εσύ τώρα πληρωθεί από το Άγιο Πνεύμα, αλλιώς δεν θα μπορούσες να με δεις έτσι όπως με βλέπεις.
Και σκύβοντας κοντά μου, μού ψιθύρισε:
- Παρακαλούσα τον Κύριο με όλη μου την καρδιά να σε αξιώσει να δεις με τα σωματικά σου μάτια αυτήν την κάθοδο του Αγίου Του Πνεύματος. Και να, με το μέγα Του έλεος παρηγόρησε την καρδιά σου, όπως θάλπει η μητέρα τα παιδιά της. Λοιπόν αγαπητέ μου, γιατί δεν με κοιτάζεις; Μη φοβάσαι τίποτε, ο Κύριος είναι μαζί σου!
Τον κοίταξα και με διαπέρασε ρίγος. Φανταστείτε τον ήλιο στην πιο δυνατή λάμψη της μεσημβρινής ακτινοβολίας του και στο κέντρο του ηλίου να βλέπετε πρόσωπο ενός ανθρώπου, που συνομιλεί μαζί σας. Βλέπετε τις κινήσεις των χειλιών του, την έκφραση των ματιών του, ακούτε τη φωνή του, αισθάνεστε ότι το ένα του χέρι είναι απλωμένο γύρω από τον ώμο σας, αλλά δεν βλέπετε ούτε αυτό το χέρι, ούτε το πρόσωπο, παρά μόνο το εκτυφλωτικό φως που απλώνεται παντού γύρω σας και φωτίζει με τη λάμψη του το χιόνι που καλύπτει το ξέφωτο και τις χιονονιφάδες που πέφτουν.
- Τι αισθάνεσαι; με ρώτησε.
- Ησυχία και ειρήνη ανέκφραστη, είπα.
- Και τι ακόμη αισθάνεσαι;
- Να γεμίζει η καρδιά μου από άρρητη χαρά.
- Αυτή η χαρά που αισθάνεσαι είναι μηδαμινή όταν συγκριθεί με εκείνη τη χαρά για την οποία έχει γραφεί: 'οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν Αυτόν'. Σε μας δόθηκε μία σκιά μόνο της χαράς αυτής, τι να πει κανείς για την πραγματική χαρά; Τι αισθάνεσαι ακόμη, άνθρωπε του Θεού;
- Ανέκφραστη θερμότητα, είπα.
- Τι είδους θερμότητα; Είμαστε στο δάσος, τώρα είναι χειμώνας και παντού γύρω μας χιόνι... Τι είδους θερμότητα είναι αυτή που αισθάνεσαι;
Και εγώ αποκρίθηκα:
- Όπως όταν λούζομαι με ζεστό νερό. Αισθάνομαι ακόμη ευωδία τέτοια που ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω αισθανθεί.
- Ξέρω, ξέρω, είπε εκείνος, σε ρωτώ επίτηδες. Αυτή η ευωδία που αισθάνεσαι είναι η ευωδία του Αγίου Πνεύματος. Και αυτή η θερμότητα για την οποία μιλάς δεν υπάρχει στην ατμόσφαιρα, αλλά μέσα μας. Θερμαινόμενοι από αυτήν οι ερημίτες δεν φοβούνταν τον χειμώνα διότι φορούσαν τον χιτώνα της χάριτος ο οποίος αντικαθιστούσε το ένδυμα. Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν. Η κατάσταση στην οποία τώρα βρισκόμαστε το αποδεικνύει. Να τι σημαίνει να είσαι πλήρης Πνεύματος Αγίου.
- Θα θυμάμαι το έλεος αυτό που μας επισκέφθηκε σήμερα; ερώτησα.
- Πιστεύω ότι ο Κύριος θα σε βοηθήσει να το διαφυλάξεις στην καρδιά σου, διότι αυτό δόθηκε όχι μόνο για μας, αλλά διά μέσου ημών και για τον υπόλοιπο κόσμο. Πορεύου εν ειρήνη! Ο Κύριος και η Παναγία ας είναι μαζί σου!
Όταν τον άφησα το όραμα δεν είχε παύσει: ο γέροντας βρισκόταν στην ίδια θέση που είχε στην αρχή της συνομιλίας μας και το άρρητο φως που είχα ιδεί με τα μάτια μου συνέχιζε να τον περιβάλλει.
Από το βιβλίο του Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς,
«Όσιος Σεραφείμ του Σαρωφ»
Ρίξε φως στη ζωή σου!
Προτεινόμενο SMS: «Όχι, δεν φταίει η ΔΕΗ, ούτε οι μπαταρίες. Κάτι άλλο λείπει για να ρίξουμε λίγο φως..»
Στόχος: Τα παιδιά:
- να νιώσουν την αναγκαιότητα του να μην πορεύονται στο σκοτάδι της αμαρτίας.
- να αναγνωρίσουν το Χριστό σαν το μόνο αληθινό φως που μπορεί να καθοδηγήσει τη ζωή τους.
- να συνειδητοποιήσουν ότι ο σκοπός της ζωής τους είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.
Ανάπτυξη:
[Ως εισαγωγή στο θέμα μας προτείνουμε το εξής παιχνίδι: Τοποθετούμε στο πάτωμα μια σειρά από εμπόδια (1-2 ριγμένες καρέκλες, βιβλίο, ποτήρι, βάζο, μολυβοθήκη... Ό,τι υπάρχει διαθέσιμο). Φροντίζουμε ώστε ανάμεσα στα εμπόδια να υπάρχει ένα μικρό κενό (1 βήμα). Λέμε σε έναν εθελοντή να περάσει πάνω από τα αντικείμενα, προσέχοντας μην ακουμπήσει ή πατήσει κανένα. Στη συνέχεια βγάζουμε το παιδί για λίγο έξω από την αίθουσα και του δένουμε καλά τα μάτια, ώστε να μην βλέπει. Εν τω μεταξύ τα υπόλοιπα παιδιά απομακρύνουν κρυφά από το άλλο παιδί τα αντικείμενα όσο πιο αθόρυβα γίνεται. Βάζουμε πάλι το παιδί με τα κλειστά μάτια στην αίθουσα και του λέμε να ξαναπεράσει πάνω από τη σειρά με τα εμπόδια προσέχοντας πάλι να μην τα ακουμπήσει. Το καθησυχάζουμε ότι θα το καθοδηγούμε εμείς. Το παιδί φυσικά δεν ξέρει ότι λείπουν τα αντικείμενα και προσπαθεί σιγά - σιγά να σηκώσει το πόδι του πάνω από τα υποτιθέμενα εμπόδια. Για να προσθέσουμε περισσότερη αγωνία τού λέμε: «έλα, πιο δεξιά. Πρόσεξε! Πρόσεξε! Αχχχ. Παραλίγο!» κλπ. Όταν φτάσει στο 'τέρμα' του βγάζουμε το μαντήλι και του εξηγούμε τι έγινε!].
- Γιατί ο/η τάδε δεν κατάλαβε ότι του κάναμε φάρσα; Γιατί δεν μπορούσε να δει. Έτσι, παιδιά, είμαστε όλοι οι άνθρωποι όταν ζούμε μακριά από το Χριστό. Νομίζουμε ότι κάνουμε κάτι σπουδαίο, ότι ξέρουμε πού πάμε και τι κάνουμε. Όμως στην πραγματικότητα το μόνο που καταφέρνουμε είναι να προχωράμε στα τυφλά. Πολλές φορές στη ζωή μας τυφλωνόμαστε είτε από τα πάθη μας (ζήλεια, τάση επίδειξη, εγωισμός κλπ) είτε από ψεύτικα φώτα που δήθεν μας λένε «ποια είναι η αληθινή ζωή» ( να βγάζεις λεφτά, να είσαι όμορφος, δυνατός, λεπτός, να «αρέσεις» κλπ.). Ο Χριστός πολλές φορές παρομοιάζεται με το φως το αληθινό. Είναι Αυτός που μας λέει πώς πρέπει να ζήσουμε, πώς πρέπει να πορευτούμε στον κόσμο.
[Δίνουμε στα παιδιά το φυλλάδιο με τις προσευχές που πρέπει να αντιστοιχίσουν. Όταν το τελειώσουν, λέμε:]
Αυτό το φως του Χριστού, όμως δεν είναι μόνο μια όμορφη μεταφορά. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τον οποίο η Εκκλησία μας καθιέρωσε να τιμούμε σαν σήμερα, την Β' Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής, μας είχε μιλήσει για το «φως» που αποκτά ο αγιασμένος άνθρωπος. Αυτό το «φως» είναι οι άκτιστες ενέργειες του Θεού, στις οποίες μετέχουν οι Άγιοι. Δεν αγιάζεται μόνο η ψυχή τους, αλλά και το σώμα τους που «δοξάζεται και λάμπει σαν αστραπή» (Αγ. Μακάριος). Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο θαυματουργούν τα λείψανα των Αγίων ή ακόμα και τα αντικείμενα που άγγιζαν ή τα ρούχα που φορούσαν. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ανθρώπων που βλέπανε άγιους ιερείς να εκπέμπουν, ιδίως κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας, ένα εξωπραγματικό φως.
Δείτε την μαρτυρία του Νικολάου Μοτοβίλωφ. Ο Νικόλαος Μοτοβίλωφ γεννήθηκε στη Ρωσία στις αρχές του 1800. Οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς χριστιανοί. Ο Νικόλαος σε ηλικία 22 ετών αρρώστησε βαριά και για 3 χρόνια βασανιζόταν χωρίς οι γιατροί να μπορέσουν να τον θεραπεύσουν ή έστω να τον ανακουφίσουν. Όταν όμως πήγε στον Άγιο Σεραφείμ στο Σάρωφ της Ρωσίας και τον παρακάλεσε να προσευχηθεί γι' αυτόν, αμέσως θεραπεύτηκε! Από τότε ο Μοτοβίλωφ επισκεπτόταν συχνά τη μονή του Αγίου. Μια μέρα συνέβη το εξής:
[Δίνουμε στα παιδιά τη φωτοτυπία «Αγ. Σεραφείμ - Μοτοβίλωφ». Διαβάζουν από λίγο όλοι όσοι θέλουν, με τη σειρά].
- Πώς περιγράφει ο Μοτοβίλωφ τον Άγιο Σεραφείμ όταν ήταν μέσα στο Άγιο Πνεύμα;
Έλαμπε σαν να είχε ένα υπερκόσμιο φως, πιο λαμπερό κι από τον ήλιο.
- Τι ένιωθε;
Γαλήνη, χαρά, ευωδία, και ζεστασιά. Τι υπέροχη αίσθηση! Η απόλυτη γαλήνη, η απόλυτη χαρά. Η ειρήνη και η χαρά που είναι χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και είναι μόνιμα. Δεν μοιάζουν με τις χαρές του κόσμου που φθείρονται και ξεχνιούνται. Ο Άγιος είναι ο απόλυτα ευτυχισμένος άνθρωπος!
- Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής, σύμφωνα με τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ;
Η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος. Το να γίνεις Άγιος. Όσα πτυχία και αν μαζέψετε, όσα χρήματα κι αν αποκτήσετε, όσο διάσημοι και να γίνετε, όσο πετυχημένοι και να θεωρηθείτε στη δουλειά σας ή στην παρέα σας, δεν θα έχετε καταφέρει τίποτα αν δεν τα βάλετε όλα αυτά κάτω από το φως του Θεού. Αν το Άγιο Πνεύμα δεν κινεί τις σκέψεις και τις πράξεις σας, αν ο Χριστός δεν 'χωράει' στην καθημερινότητα σας, τότε δεν θα έχετε καταφέρει τίποτα.
Ξεκινώντας, λοιπόν, με μικρά βήματα από αυτή τη Σαρακοστή, από σήμερα να προσπαθήσουμε να προσευχηθούμε περισσότερο, να εξομολογηθούμε, να μάθουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Θα φέρουμε έτσι περισσότερο φως στη ζωή μας!