Εν ειρήνη προέλθωμεν

Η θεία Λειτουργία είναι μία πορεία της οποίας σκοπός είναι η συνάντηση και ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Αυτός ο σκοπός ήδη πραγματοποιήθηκε. Φθάσαμε στο τέλος της πορείας μας. Είδαμε το Φως το αληθινό. Είδαμε τον Κύριο μεταμορφωμένο επάνω στο λειτουργικό Θαβώρ. Κοινωνήσαμε το άγιο Σώμα Του και το πανάχραντο Αίμα Του. Κι ενώ αποτολμούμε να ψελλίσουμε στον υψηλό ΕπισκέπτηΚύριε, καλόν ἐστινἡμᾶςὧδε εἶναι (Ματθ. 17 4), η Μητέρα Εκκλησία μας θυμίζει, ότι το τέλος της λειτουργικής πορείας πρέπει να γίνει αφετηρία της πνευματικής μας πορείας:Ἐν εἰρήvῃπροέλθωμεν. Πρέπει να αφήσουμε το όρος της Μεταμορφώσεως, για να επιστρέψουμε στον κόσμο και να βαδίσουμε την οδό του μαρτυρίου της ζωής μας.Η πορεία αυτή γίνεται μία μαρτυρία του πιστού για την Οδό και την Ζωή — δηλαδή τον Χριστό — που φιλοξενεί μέσα του.

Στην διάρκεια της θείας Λειτουργίας δεχθήκαμε μέσα μας τον Χριστό. Τώρα καλούμαστε να Τον μεταφέρουμε στον κόσμο. Να γίνουμε οι μάρτυρες της ζωής του Χριστού. «Πρέπει να εξερχόμαστε από την Ιερή Σύναξη… σαν να έχουμε κατέβη από τους ίδιους τους ουρανούς», ώστε όταν μας δουν οι συγγενείς, οι φίλοι ή οι εχθροί, να καταλάβουν όλοι την ωφέλεια που πήραμε στην Εκκλησία⁽¹⁾.

Μετά την θεία Κοινωνία βγαίνουμε στον κόσμο χριστοφόροι και πνευματοφόροι. Στην συνέχεια αγωνιζόμαστε να φυλάξουμε ακοίμητο το Φως και αμόλυντα τα χαρίσματα που δεχθήκαμε. H παρουσία μας τότε αρκεί, για να μεταδώσει την Χάρη που πήραμε στις ψυχές των αδελφών μας που δεν λειτουργήθηκαν. Διότι ο χριστοφόρος πιστός είναι γη που αὐτομάτη καρποφορεῖ (Μάρκ. 4, 28).

Η θεία Λειτουργία άρχισε εν ειρήνη. Και στην διάρκειά της πολλές φορές μας δόθηκε η ειρήνη του Θεού. Τώρα που ο Λειτουργός «μας απολύει από την Σύναξη, μας εύχεται πάλι: Πορεύεσθε ἐν εἰρήνῃ. Γενικά, δεν μπορούμε τίποτε να πούμε ή να πράξουμε χωρίς την ειρήνη»⁽²⁾.

H ειρήνη και η αγάπη είναι η ρίζα, και ταυτόχρονα ο καρπός, της προσευχής μας κατά την θεία Λειτουργία: «Αυτή η ειρήνη και η αγάπη, όχι μόνο κάνουν ευπρόσδεκτη την προσευχή, άλλα και γεννιούνται και ανατέλλουν από την ίδια την προσευχή σαν δίδυμες θείες ακτίνες, και αυξάνουν και τελειοποιούνται»⁽³⁾. Και οι πιστοί καλούμαστε να προσφέρουμε τώρα στον κόσμο τον καρπό αυτό της λειτουργικής Συνάξεως, την αγάπη και την ειρήνη.

Ιερομονάχου Γρηγορίου, Η θεία Λειτουργία – Σχόλια,
Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Άγιος Ιωάννης Θεολόγος, Άγιον Όρος

1. Ιερός Χρυσόστομος, Εἰς τήν ρῆσινἘάν πεινᾷὁἐχθρός σου 4, PG 51, 179
2. Ιερός Χρυσόστομος,ΚατάἸουδαίων3, 6, PG 48, 870
3. Κάλλιστος και Ιγνάτιος Ξανθόπουλοι,Περί τῶν αἱρουμένων ἡσύχως βιῶναι8, Φ 4, 202