Πλέκοντας με βελονάκι αλλιώς στα κυπριακά σμιλί (βίντεο, εικόνες και εξήγηση)
Ψάχνοντας στο ίντερνετ για να βρω εύκολους τρόπους πως να φτιάξει κάποιος που ενδιαφέρεται πετσετάκια, κουβέρτες, ζακέτες, με το βελονάκι ή διαφορετικά σμιλί στα κυπριακά, βρήκα τα πιο κάτω. Εύχομαι οι πιο κάτω αναρτήσεις να σας βοηθήσουν.
Εγώ, έχω μάθει από 5 χρονών σμιλί και αυτό το οφείλω στην γιαγιά Ανθούσα. Θεός αναπαύσει την ψυχούλα της. Άπειρες είναι οι φορές που μου ξήλωσε το πετσετάκι όταν εντόπιζε ένα και μόνο λάθος. Κλάμα πολύ. Ήμουν μικρούλα και έψαχνα το γιατί. Όμως, ήξερα κατά βάθος πως η δανική γιαγιά μου, ήθελε να μάθω. Για αυτό, την άκουγα έστω και με τα δάκρυα στα μάτια. Αποτέλεσμα; Σε χρόνο ρεκόρ και από την ηλικία των 5 χρονών ήξερα να μπλέκω πετσετάκια. Αγαπώ πολύ το βελονάκι αν και δεν μπλέκω πολύ τα τελευταία χρόνια.
Ενώ τα παιδάκια στην ηλικία μου έπαιζαν με τις κούκλες εγώ έφτιαχνα πετσετάκια και καμάρωνα. Οι περισσότερες γειτόνισσες έμαθαν σε μεγάλη ηλικία. Κι όλες με έβλεπαν με αγάπη. Χαίρονταν που ένα μικρό κοριτσάκι ασχολείτο με το κέντημα.
Σήμερα, κοντεύει να ξεχαστεί το κέντημα, το πλεκτό, τα πετσετάκια, η σταυροβελονιά, τα λευκαρίτηκα (Κυπριακό κέντημα με βελόνι. Το κέντημα αυτό ξεκίνησε από το χωριό λεύκαρα και είναι γνωστό παγκόσμια ως λευκαρίτικο).
http://4.bp.blogspot.com/-65paSHAZ8ro/TZt-abbOipI/AAAAAAAAAEE/afeuXgDBLFA/s320/S1260001.JPG" >Αν και πολλές γνωστές μου επιμένουν ότι το βελονάκι είναι πιο εύκολο από το πλέξιμο με βελόνες, εμένα με δυσκόλεψε. Ίσως έφταιγε η ταχύτητα με την οποία κινούν τα δάκτυλά τους ή ότι κάθε μία περνάει το νήμα ανάμεσα στα δάκτυλά της με τον τρόπο που τη βολεύει. Όσο κι αν προσπάθησα, είχα καταφέρει κάνα δυο λουλουδάκια. Το πήρα, όμως, απόφαση, πήρα κάνα δυο βιβλία (με κατατοπιστικές οδηγίες για τα βασικά κι ευκρινείς εικόνες), διάλεξα ένα λεπτό νήμα που μου είχε περισσέψει από ένα καλοκαιρινό μπλουζάκι και άρχισα να πλέκω με μονό στηλάκι ή ποδαράκι (που με διαβεβαίωσαν ότι είναι το πιο εύκολο) μέχρι να πάρει το χέρι μου. Όντως, σημειώνω πρόοδο για πρώτη φορά αν και ακόμη δεν έχω σε καμία περίπτωση τον ρυθμό που έχουν όσες πλέκουν άνετα με βελονάκι. Πού θα πάει, όμως;
http://4.bp.blogspot.com/-65paSHAZ8ro/TZt-abbOipI/AAAAAAAAAEE/afeuXgDBLFA/s320/S1260001.JPG" >
Αριστερά, φαίνεται πώς κρατάμε το βελονάκι με το δεξί μας χέρι και δίπλα πώς κρατάμε το νήμα με το αριστερό. Το κόλπο τελικά είναι να το μπλέκεις μέσα από τα δάκτυλά σου ώστε και να συναντάει αντίσταση αλλά και να γλιστράει. Ταυτόχρονα με τον αντίχειρα πρέπει να κρατάς και το πλεκτό για να μένει ίσιο.
http://4.bp.blogspot.com/-hN9vzqUthHA/TZt_BmNg5uI/AAAAAAAAAEI/Gkm6iHvzPW8/s320/S1260002.JPG" >
Ξεκινάμε με μία πρώτη θηλειά και σχηματίζουμε μία αλυσίδα περνώντας κάθε φορά το νήμα από μέσα. Αυτή η πρώτη αλυσίδα είναι η βάση κάθε φορά, το γαϊτανάκι μας. Όταν το σχέδιο μας ζητάει 20 γαϊτανάκια στον αέρα και θέλουμε να ελέγξουμε πόσους έχουμε φτιάξει, απλώνουμε την αλυσίδα με τρόπο που να φαίνονται καλά τα V και τα μετράμε (χωρίς να υπολογίζουμε αυτή την πρώτη θηλειά).
http://1.bp.blogspot.com/-iW7YlpOoZFE/TZt_p5355_I/AAAAAAAAAEM/PraC1ojBcYw/s320/S1260003.JPG" >
Όταν η αλυσίδα μας είναι έτοιμη, μπορούμε να ξεκινήσουμε να πλέκουμε. Για το μονό ποδαράκι (ή στηλάκι), τυλίγουμε μία φορά το νήμα γύρω από το βελονάκι μας με φορά από πίσω προς τα εμπρός όπως βλέπουμε στο σχέδιο (αν το τυλίξουμε δύο φορές, είναι διπλό ποδαράκι ή στηλάκι κ.ο.κ.). Κατόπιν βουτάμε το βελονάκι με το νήμα τυλιγμένο πάνω του μέσα στον πόντο που θέλουμε και τραβάμε και δεύτερη φορά νήμα. (Αν είχαμε κάνει ακριβώς την ίδια κίνηση με το βελονάκι σκέτο, χωρίς δηλαδή να έχουμε τυλίξει γύρω του από πριν νήμα, θα είχαμε το βουβό γαϊτανάκι).
http://4.bp.blogspot.com/-u6KxtJt8ay4/TZuAOFVouWI/AAAAAAAAAEQ/Ost2mdAm8LM/s320/S1260004.JPG" >
Με τον τρόπο αυτό καταλήξαμε να έχουμε τρεις πόντους στο βελονάκι μας, τον πρώτο που ήταν πάνω στην αλυσίδα, στο γαϊτανάκι, τον δεύτερο, όταν απλά τυλίξαμε το νήμα γύρω από το βελονάκι μας και τον τρίτο, όταν βουτήξαμε μέσα στον πόντο.
http://1.bp.blogspot.com/-5RjSRmWRaF8/TZuBgzwvPyI/AAAAAAAAAEU/0jaACn_rbhs/s320/S1260005.JPG" >
Τώρα τραβάμε το νήμα μέσα από τους δύο ακριανούς πόντους στο βελονάκι μας. Με τον τρόπο αυτό μένουν δύο πόντοι. Τραβάμε και πάλι το νήμα από μέσα και από τους δύο αυτούς πόντους και μένει ένας. Έχουμε φτιάξει το πρώτο μονό στηλάκι ή ποδαράκι και μπορούμε να επαναλάβουμε τη διαδικασία προχωρώντας στον επόμενο πόντο.
Στο τέλος κάθε σειράς, τραβάμε άλλη μία φορά το νήμα μέσα από τον πόντο που είμαστε (όπως όταν φτιάχνουμε την αρχική αλυσίδα ή γαϊτανάκι), γυρίζουμε το πλεκτό μας ανάποδα και είμαστε έτοιμοι να πλέξουμε την επόμενη σειρά κατά τον ίδιο τρόπο.