21/11: Όσιος Προκόπιος της Βιάτκα
Ο Όσιος Προκόπιος γεννήθηκε το 1568 μ.Χ. στο χωριό Κοριανκισκόι στη Ρωσική πόλη Βιάτκα. Σε ηλικία 12 χρονών, όταν χτυπήθηκε από ένα κεραυνό που τον άφησε αναίσθητο και σε πολύ κακή κατάσταση, τον πήγαν στον ηγούμενο της μονής της Κοίμησης της Θεοτόκου μετέπειτα Άγιο Τρύφωνα, ο οποίος προσευχήθηκε και τον γιάτρεψε. Το γεγονός τον συγκίνησε και έτσι πήγε σε ένα γειτονικό χωριό, οπού υπηρέτησε τον εκεί ναό της Αγίας Αικατερίνης κοντά στον Άγιο Ιλαρίωνα. Οι γονείς του, Μάξιμος και Ειρήνη ήταν φτωχοί αγρότες και μόλις ο Προκόπιος έφτασε στην ηλικία των 20 χρόνων, θέλησαν να τον παντρέψουν με μια κοπέλα της αρεσκείας τους. Ο άγιος θέλοντας να αποφύγει τον γάμο έφυγε για την πόλη Βιάτκα, οπού έκανε τον τρελό. Αργότερα αποφάσισε να υποδυθεί τη δια Χριστόν σαλότητα και έτσι άρχισε να τριγυρνά στους δρόμους ημίγυμνος και να κοιμάται οπουδήποτε έκτος από κρεβάτι. Σταμάτησε να μιλά και συνεννοούνταν με τους άλλους μόνο με νοήματα ή σημάδια που έκανε με τα χέρια του. Μιλούσε μόνο με τον πνευμα¬τικό του πατέρα, ιερέα Ιωάννη του ναού της Αναλήψεως, που ήταν και ο μόνος που γνώριζε για την άσκηση του και ήταν ο μόνος που τον είχε ακούσει να μιλάει. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Προκόπιος εξομολογούνταν και κοινωνούσε κάθε Κυριακή. Όταν του έδιναν κάποιο ρούχο για να κρύβει τη γύμνια του ή για να ζεσταίνεται, το φόραγε για λίγο δείχνοντας υπακοή και ακολούθως το έδινε σε κάποιον φτωχό. Συνήθιζε να επισκέπτεται τα νοσοκομεία και αν έβλεπε κάποιον που θα γινόταν καλά, έβαζε φωτιά στα σκεπάσματά του, ενώ αν πρόβλεπε ότι κάποιος δε θα γιατρευόταν τον τύλιγε στα σεντόνια του, θέλοντας να του υπενθυμίσει τα σάβανά του για να μετανοήσει όσο είχε ακόμα καιρό. Έκανε αρκετές προβλέψεις με διάφορα προφητικά σημάδια, οι οποίες πάντοτε πραγματοποιούνταν. Κάποτε πριν ξεσπάσει μια μεγάλη πυρκαγιά πήγαινε στο καμπαναριό ενός ναού και για μια εβδομάδα κτυπούσε το συναγερμό της πυρκαγιάς. Έτσι έζησε με την άσκηση της σαλότητας για 30 χρόνια, μέχρι την ειρηνική κοίμησή του το 1627 μ. Χ. Ενταφιάστηκε στο μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της πόλης Βιάτκα, όπου τα λείψανά του βρίσκονται μέχρι σήμερα. Ο βίος του Οσίου γράφτηκε στο τέλος του 17ου αιώνα μ.Χ.
23/03: Άγιος Λουκάς ο Ανδριανουπολίτης

Το πασχαλινό δώρο του Κώστα Γανωτή

- Μόνο ο θάνατος λυτρώνει οριστικά από την επήρεια της αμαρτία
- Ο επικήδειος λόγος του π. Χριστοδούλου για τον Κυπριανό. Αιωνία του η μνήμη...
- Ήλθα να κλάψω μαζί σας!
- Ό, ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ...
- Αληθινή ιστορία: Ας ζεσταθούμε θερμαίνοντας τους άλλους
- Μία συνέντευξη για τον Γέροντα Σωφρόνιο (Σαχάρωφ)
- Τα πάθη δεν θα πάψουν να επαναστατούν και να μας πολεμούν, ώσπου να μας σκεπάσει η ταφόπλακα
Σταυρός ! Η αναμέτρηση με την εσωτερική μου αλήθεια.

- Οριοθέτηση Ορθοδοξίας και αιρέσεως – Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς
- Κυριακή της Ορθοδοξίας…
- Ο παπα-Νικόλας Πλανάς μέσα από τη γραφίδα του Παπαδιαμάντη
- Ο Κατανυκτικός Εσπερινός και η κατάνυξη της καρδιάς
- ΟΙ ΑΣΠΛΑΧΝΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ
- Το ύψος του Τελώνη και το βάθος του Φαρισαίου
- Τρεις Ιεράρχες: Οι Μεγάλοι της Εκκλησίας και της Ιστορίας