Εξομολογήσεις

π. Μιχαήλ:

Για να κανονίσετε εξομολόγηση μπορείτε να τηλεφωνείτε καθημερινά μεταξύ των ωρών 10 π.μ. – 12 μεσημέρι (εκτός Σαββάτου και Κυριακής). Τηλεφώνο: 99426272 (Όλγα) 

 

π. Ιωάννης:

Κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης ή αποστολής μηνύματος SMS (τηλ. επικοινωνίας 99463030)

idryma-filon-i-m-ag-grigoriou-logo

Επίκαιρα

Παραβολή του σπορέως

 

 

σπορεας

 

Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom 

 

 

Πόσο οικεία, και πόσο απλή μας φαίνεται η σημερινή Παραβολή του σπόρου και του σπορέως· και όμως πόσο σχετική είναι με μας, πόσο περισσότερο θα πρέπει να την σκεφτούμε. Λησμονούμε την εικόνα του σπορέα και του σπόρου, όπως φαίνεται μέσα από την παραβολή, δεν βλέπουμε την εικόνα του Χριστού να περπατάει στους δρόμους και τα μονοπάτια της Γαλιλαίας και της Ιουδαίας· και παντού όπου πήγε, οι άνθρωποι έρχονταν στην άκρη του δρόμου, επειδή είχαν ακούσει, όπως είχε ακούσει ο Τυφλός, για τον οποίο μιλάει ο Απόστολος Μάρκος, ότι ήταν Δάσκαλος, ότι τα λόγια του ήταν αληθινά, ότι έφεραν την δύναμη της ζωής.

 

Και οι άνθρωποι ήρθαν και γέμισαν τους δρόμους και άκουσαν. Κάποιοι ήταν έτοιμοι για το μήνυμα της σωτηρίας· κάποιοι αγωνιούσαν, και έκαναν στον εαυτό τους ερωτήσεις που μέχρι τότε κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει. Αλλά ήλθαν άλλοι άνθρωποι, όπως τόσοι πολλοί έρχονται τώρα σ’ έναν ιερέα, σ’ έναν ευαγγελιστή, σ’ έναν ηγέτη οποιασδήποτε παράταξης, ήλθαν να δουν ένα άνθρωπο που κάποιος τους μίλησε γι’ αυτόν, ν’ ακούσουν τι είχε να πει. Δεν απαντούσε σε καμία από τις ερωτήσεις τους, δεν ικανοποιούσε καμία από τις ανάγκες τους, εκτός ίσως από την επιθυμία να δουν κάποιον που ήταν ξεχωριστός, κάποιον μοναδικό για την εποχή του. Άκουσαν τον λόγο Του, αλλά δεν τον κράτησαν μέσα τους, τον βρήκαν όμορφο, αληθινό – αλλά δεν πήγαν πιο πέρα. Άκουσαν λόγια, δεν άκουσαν την κραυγή της ψυχής τους που πεινούσε για λόγο αληθείας.

 

Έτσι όταν Εκείνος είχε διαβεί, όλοι επέστρεψαν στις συνηθισμένες τους ασχολίες, στην κανονική τους ζωή. Θα μπορούσαν να έχουν πάει στο σπίτι και να έχουν επαναλάβει αυτά τα λόγια, λέγοντας: «Δεν ήταν θαυμάσια; Δεν μίλησε ωραία;» – και έπειτα επέστρεψαν στην συνηθισμένη, καθημερινή ζωή τους…

 

Άλλοι που στάθηκαν στην άκρη του δρόμου, δέχτηκαν το μήνυμα με συγκίνηση, κάτι αναδεύτηκε στην καρδιά, στο μυαλό τους, τους έδωσε απάντηση σε κάτι. Και το δέχτηκαν, το αγκαλίασαν, και επέστρεψαν στην οικία τους· αλλά την στιγμή που δεν ήταν πια στον δρόμο, τους κυρίευσαν οι ανησυχίες του σπιτιού τους: υπήρχαν τόσα πράγματα στην ζωή τους να κάνουν, να σκεφτούν, δεν υπήρχε καιρός να συλλογιστούν ξανά και ξανά τα λόγια που είχαν ακούσει, δεν υπήρχε καιρός να καθίσουν με ηρεμία και να φανταστούν το πρόσωπο που είχαν δει, να ξαναθυμηθούν την φωνή που είχαν ακούσει.

 

Υπάρχει άλλη μία παραβολή που μιλά για εκείνους που είχαν κληθεί στο Γαμήλιο Βασιλικό Δείπνο: άκουσαν το κάλεσμα, ήξεραν ότι είχαν κληθεί προσωπικά – αλλά μπόρεσαν να πάνε; Ο ένας είχε αγοράσει έναν αγρό, ήταν ριζωμένος σ’ αυτόν, δεμένος με αυτόν, φυλακισμένος· άλλοι είχαν αγοράσει πέντε ζευγάρια βόδια – έπρεπε να τα δοκιμάσουν, έπρεπε κάτι να κάνουν στη ζωή, ένα επάγγελμα, μία εργασία- η απλά κάτι που επειδή αφορά την προσωπική μας ζωή, έχει πολύ μεγάλη σημασία, όπως η τελευταία περίπτωση εκείνου που είχε παντρευτεί- πως μπορούσε να ξοδέψει χρόνο για κάποιον άλλον;

 

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δέχονται τον λόγο του Θεού, που τον δέχονται αληθινά στην καρδιά τους, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που έχουν σημασία – θα το κάνουμε αύριο, η, αν μπορούσαμε μοναχά να αλλάζαμε το μήνυμα του Κυρίου με ένα πιο εφικτό, πιο απλό, να μην είναι τόσο απόλυτο όσο αυτό.

 

Και έπειτα, εκείνοι που δέχονται τον λόγο του Θεού, όπως η πλούσια γη που θα μπορούσε να λάβει το μήνυμα της σωτηρίας, δέχονται τον σπόρο και καρποφορούν. Εκείνοι οι άνθρωποι δεν ήταν απλά καλύτεροι άνθρωποι, πιθανόν δεν ήταν καλύτεροι· ήταν άνθρωποι που είχαν ένα ερώτημα στο νου και την καρδιά, άνθρωποι που είχαν καημό, που η καθημερινή ζωή τους ήταν πολύ περιορισμένη, μικρή, άνθρωποι που είχαν συναίσθηση ότι η ψυχή τους είναι απέραντη, και δεν μπορούσε να γεμίσει από τα ασήμαντα της καθημερινότητας- ούτε καν από τα ευγενικά και καλά πράγματα της ζωής: αποδέχτηκαν το μήνυμα βαθιά μέσα στην καρδιά τους, και αυτό επειδή έδωσε απάντηση στις ανάγκες τους, η ζωή τους καρποφόρησε.

 

Τώρα ας το εφαρμόσουμε στην δική μας ζωή· πόσοι από εμάς ακούν τα λόγια του Ευαγγελίου, τα λόγια του κηρύγματος, μελετούν βιβλία ενδιαφέροντα με βάθος και τα διατηρούν στη μνήμη τους, τα χαίρονται- αλλά μέχρι εκεί· μπορούν να τα επαναλάβουν, να τα μεταδώσουν στους άλλους,- αλλά αυτό είναι όλο.

 

Και υπάρχουν τόσοι πολλοί από εμάς που έλαβαν το μήνυμα με ενθουσιασμό, με πάθος, γνωρίζοντας ότι είναι πράγματι η απάντηση στην λαχτάρα, την πείνα, το μεγαλείο που υπάρχει μέσα μας· αλλ’ όμως η ζωή είναι τόσο σύνθετη, έχουμε τόσα πράγματα να κάνουμε! Και σ’ όλη τούτη την πολυπλοκότητα και το καθημερινό «γίγνεσθαι», τα λόγια που ακούσαμε, παραμερίζονται- για μια άλλη μέρα, για μια άλλη φορά, όταν θα είμαι αρκετά μεγάλος για να έχω οποιεσδήποτε ανησυχίες: τότε θα μπορώ να στραφώ πίσω και να θυμηθώ εκείνη την λαμπρή στιγμή που η ζωή ξεδίπλωσε όλο το μεγαλείο της..- την κρατώ στην μνήμη μου!

 

Τι συμβαίνει με μας, δεχόμαστε το μήνυμα και αυτό καρποφορεί μέσα μας; Πως μπορεί το μήνυμα να μας αγγίξει; Θυμάμαι έναν Ρώσο ιερέα να μου λέει· «μελετώ καθημερινά το Ευαγγέλιο και πολύ σπάνια η ζωή μου ανταποκρίνεται σ’ αυτό. Αλλά το μελετάω καθημερινά γιατί δεν γνωρίζω ποτέ κατά πόσο σήμερα, αύριο η κάποια άλλη ημέρα θα είμαι η άγονη πλευρά του δρόμου η τα αγριόχορτα, κατά πόσο τούτος ο λόγος θα πέσει σε ένα μικρό κομμάτι γης μέσα μου, ικανό να τον δεχτεί και να φέρει καρπούς».

 

Δεν είναι τόσο απλό, τόσο ενθαρρυντικό; Όλοι μας βρισκόμαστε και στις τρεις περιπτώσεις που περιγράφονται στην παραβολή του Ευαγγελίου· αλλά εάν δώσουμε μια ευκαιρία στον Κύριο που μιλάει, στον Κύριο που διαβαίνει από την ζωή μας, που κρούει την πόρτα της καρδιάς μας – από καιρό σε καιρό θα δεχτούμε το μήνυμα με χαρά· με τον καιρό, θα φθάσει στο βάθος της καρδιά μας, στον πυρήνα της ζωής μας και θα είναι η απάντηση που θα την αλλάξει.

 

Επομένως, ας ακούμε μέρα με τη μέρα τα λόγια του Ευαγγελίου· ας ακούμε τη φωνή της συνείδησής μας, ας ακούμε τι μας λέει ο βαθύτερος εαυτός μας για την ζωή, την αλήθεια, την πραγματικότητα· και από καιρό σε καιρό, θα έχουμε το γόνιμο έδαφος που να μπορεί να φέρει καρπούς.

 

Αυτή η παραβολή, η τόσο απλή, η τόσο ξεκάθαρη, αν μοναχά την εφαρμόσουμε, μπορεί να είναι το ξεκίνημα μιας νέας ζωής. Αμήν.

 

Πηγή: http://nefthalim.blogspot.gr/2012/10/5-15-anthony-bloom.html

Επικοινωνία

Διεύθυνση Μεγάλου Ναού: Δανάης 1, Έγκωμη,
2408, Λευκωσία
Διεύθυνση Μικρού Ναού: Αγίου Νικολάου 1, Έγκωμη, 2408, Λευκωσία
Τηλέφωνο: 22355300
Fax: 22590969
Email: agiosnikolaosengomis

@gmail.com

Announcement

Church of Saint Nicolaos in Engomi is open daily from 8:30 am to 12:00 noon, from 5:00 to 8:00 pm and the hours of Liturgical services. For more information contact us on: agiosnikolaosengomis@gmail.com