13/08/17  

         Η Παναγία μας, η Θεοτόκος Μαρία, η μητέρα του Ιησού Χριστού, ως άνθρωπος, έφυγε από τον κόσμο αυτό.   Οι πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουμε με ιδιαίτερη λαμπρότητα το γεγονός αυτό, του θανάτου της· όμως δεν το λέμε «θάνατο» αλλά κοίμηση.  Έτσι, στις 15 Αυγούστου γιορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου.  Και όχι μόνο αυτό· όπως ακούμε και στον συναξαριστή του όρθρου της μέρας αυτής, τιμούμε τη μετάστασή της. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό, ας παρακολουθήσουμε μια από τις παραδόσεις που έχουν σχέση με την Κοίμηση της Παναγιάς μας:

         «Οι Απόστολοι μετέφεραν το σώμα της Παναγίας στη Γεθσημανή και το εναπέθεσαν μέσα σε τάφο θολωτό, όπως αυτός που βλέπουμε στην εικόνα της ανάστασης του Λαζάρου, επειδή αυτά είναι τα ταφικά έθιμα των Εβραίων.  Από τους Αποστόλους, ένας απουσίαζε, ο Θωμάς.

         Είχαν περάσει τρεις μέρες από τον ενταφιασμό της Θεοτόκου, όταν ένα σύννεφο άρπαξε τον Θωμά και τον απόθεσε κοντά στον τάφο.  Από κει είδε την Θεοτόκο ν΄ ανεβαίνει στον ουρανό και φώναξε:

         – Παναγία μου, πού πας;

         Τότε η Παναγία έβγαλε τη ζώνη της και του την έδωσε· μετά εξαφανίστηκε από μπροστά του.  Τότε ο Θωμάς άρχισε να παρακαλεί τους άλλους Αποστόλους να τραβήξουν τον λίθο που έφραζε το μνήμα της Θεοτόκου, για να προσκυνήσει κι αυτός το σώμα της, να την αποχαιρετίσει.

         Πράγματι, οι Απόστολοι άνοιξαν το μνήμα κι έμειναν άφωνοι! Μόνο το σάβανο που σκέπαζε το σώμα της είδαν μπροστά τους.  Ο Χριστός είχε πάρει κοντά του και το σώμα της Παναγίας μητέρας Του».

         Αυτό είναι το γεγονός της Μετάστασης της Θεοτόκου, που γιορτάζουμε σήμερα και σε όλους είναι γνωστό ως Κοίμηση.

         Η εικόνα που προσκυνούμε σήμερα, όπως και πολλές εικόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κρύβει κάποιους συμβολισμούς.

         Στο κέντρο της κυριαρχεί η Παναγία μας ξαπλωμένη, σαν να κοιμάται.  Τα μάτια της είναι κλειστά και το πρόσωπό της γαλήνιο.

         Ακριβώς από πάνω της βρίσκεται ο Υιός της, που κρατάει την ψυχή της μητέρας του, που παριστάνεται ως φασκιωμένο μωρό.

         Όπως συμβαίνει στις κηδείες, υπάρχει ένα κερί αναμμένο, ενώ ο κορυφαίος των Αποστόλων, ο Πέτρος, θυμιατίζει.

         Το σώμα της Θεοτόκου το περιτριγυρίζουν οι Απόστολοι, οι οποίοι έχουν μαζευτεί απ΄ όλα τα πέρατα της Οικουμένης.  Σε κάποιες εικόνες υπάρχει η παράστασή τους, που τους δείχνει να μεταφέρονται πάνω σε σύννεφα.

         Πίσω από τους Αποστόλους εικονίζονται Πατέρες της Εκκλησίας.  Αυτοί δεν βρίσκονταν μπροστά εκείνη την ώρα, αφού έζησαν σε μεταγενέστερα χρόνια· όμως αγιογραφούνται, επειδή έγραψαν λόγους και τροπάρια γι΄ αυτήν.

         Οι Άγγελοι περιβάλλουν τον Χριστό και την ψυχή της Παναγίας. Δεν χρωματίζονται, επειδή είναι άυλοι. Χρωματίζονται μόνο τα Εξαπτέρυγα, που βρίσκονται ως προπομποί της άγιας ψυχής προς τον Ουρανό, προς τα Άγια.

         Ψηλά στην εικόνα εικονίζονται δύο Άγγελοι. Κρατούν ανοιχτές τις πόρτες του Παραδείσου, για να εισέλθει αυτή που είναι τιμιότερη απ΄ όλους τους Αγγέλους.

 (Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα, http://www.pemptousia.gr, στις 16-08-2016)