Η θυσία του σταυρού

π. Μελέτιου Βαδραχάνη

(Από την ιστοσελίδα, http://www.pmeletios.com/newSite/index.php )

      Stavros13/09/16

      Πριν την πτώση του ανθρώπου, στον παράδεισο, δεν υπήρχε θυσία με τη μορφή που εμφανίστηκε μετά σ’ όλους τους λαούς και όλες τις θρησκείες.  Υπήρχε μόνο μία πνευματική θυσία, της υπακοής και της πίστεως στο λόγο του Θεού· να μη φάνε οι πρωτόπλαστοι από το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού.  Οι πρωτόπλαστοι δεν δέχθηκαν να προσφέρουν αυτή την θυσία στον Θεό κι έτσι βρέθηκαν εκτός παραδείσου.

      Μετά την πτώση όμως, τα παιδιά των πρωτοπλάστων ο Κάιν και ο Άβελ, χωρίς να τους πει κανείς τίποτα, προσφέρουν θυσία.  Καταλαβαίνουν ότι πρέπει να προσφέρουν κάτι στο Θεό – από τον οποίον λαμβάνουν τόσα – και ότι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με το Θεό δια της προσευχής χωρίς τη θυσία.  

      «Όπου γίνεται θυσία», λέγει ο άγιος Χρυσόστομος, «εκεί εξαφανίζονται τα αμαρτήματα, εκεί γίνεται συμφιλίωση με τον Κύριο, εκεί γίνεται εορτή και χαρά.  Όπου θυσία συνεπώς εκεί και μεγάλη ωφέλεια.  Και όσο πιο μεγάλη η θυσία τόσο πιο πολύς ο αγιασμός».

      Αυτό το διαισθάνθηκε ο Άβελ χωρίς κανείς να του το διδάξει και «πίστει πλείονα θυσίαν παρά Κάιν προσήνεγκε τω Θεώ» (Εβρ. 11,4) προσφέροντας τα πρωτότοκα των προβάτων του.  Ο Κάιν όμως που έχει την θρησκευτική ροπή, χωρίς αυτή να συνοδεύεται από την πίστη, προσφέρει τυχαία και φθηνά γεωργικά προϊόντα, για να ξεγελάσει το Θεό αλλά και τη συνείδησή του.  Ο Θεός δεν πρόσεξε την θυσία του Κάιν και δέχθηκε μόνο την θυσία του Άβελ. Ο φόνος του Άβελ από τον Κάιν συνετέλεσε, ώστε ο Άβελ να προσφερθεί και ο ίδιος σαν θυσία στον Θεό και να θεωρείται τύπος του Χριστού· και η θυσία του τύπος της σταυρικής θυσίας του Χριστού.

      Έκτοτε όλοι οι δίκαιοι της Παλαιάς διαθήκης προσφέρουν θυσίες στο Θεό, αλλά κυρίως προσφέρουν τις πνευματικές θυσίες της πίστεως, της υπακοής, της εγκαρτερήσεως, που είναι σταυρικές θυσίες και τους στοιχίζουν προσωπικά τα μέγιστα.  Ας θυμηθούμε τη θυσία που ζήτησε ο Θεός από τον Αβραάμ, να θυσιάσει το παιδί του τον Ισαάκ, για να εννοήσουμε τι ακριβώς θέλει ο Θεός από εμάς.

      Θυσίες προσφέρει και ο Ισραήλ σύμφωνα με το τυπικό που του έδωσε ο Θεός, αλλά ο Θεός ζητά κι απ’ αυτούς – συνεχώς και αδιαλείπτως – τις σταυρικές θυσίες της υπακοής, της πίστεως και της εγκαρτερήσεως.

      «Μεγίστη θυσία ο σταυρός του Χριστού» συνεχίζει ο άγιος Χρυσόστομος, «και μάλιστα καινούργια, πρωτότυπη και αξιοθαύμαστη.

      «Ο Χριστός είναι και θύμα και ιερεύς.  Θύμα κατά το σώμα του και ιερεύς κατά την πνευματική του φύση.  Ο ίδιος και πρόσφερε την θυσία και προσφερότανε σωματικά.  Μας λέγει ο Παύλος ‘κάθε αρχιερέας λαμβάνεται από τους ανθρώπους και γίνεται αρχιερέας χάριν των ανθρώπων και εγκαθίσταται στο αξίωμα αυτό για να προσφέρει δώρα και θυσίες υπέρ αφέσεως των αμαρτιών τους’ (Εβρ. 5,1 και 8,3).  Γι’ αυτό λοιπόν ήταν ανάγκη να έχει και ο Χριστός κάτι που να το προσφέρει θυσία.  Κι αυτός προσέφερε ως θυσία τον εαυτό του.  Να λοιπόν που ο Χριστός είναι και ιερέας και θύμα συγχρόνως».

      Κατ’ επέκταση πρέπει να πούμε ότι και ο κάθε χριστιανός πρέπει να είναι θύτης και θύμα εν πνευματική εννοία.  Θυσιάζει στο ναό της υπάρξεώς του όλα τα άνομα πάθη του αλλά και όλες τις δίκαιες και νόμιμες επιθυμίες του.  Θυσιάζει όλα τα δικαιώματά του όπως και ο Χριστός.  Αυτή η προσωπική θυσία και η προσωπική ιερωσύνη είναι που χαριτώνει στο έπακρον τους πιστούς Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και αξιοποιεί πλήρως την σταυρική θυσία.

      Αλλά ας αφήσουμε τον άγιο Χρυσόστομο να ολοκληρώσει την διδασκαλία του για τη μεγίστη θυσία του σταυρού.

      «Η θυσία του σταυρού επιτελέσθηκε εκτός του ναού του Σολομώντος, εκτός της πόλεως και των τειχών, διότι κατάργησε το νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και δεν αφορά μόνο τους Ιουδαίους αλλά όλους τους ανθρώπους.  Η θυσία αυτή έγινε για να επαληθευθεί η προφητεία «εν τοις ανόμοις ελογίσθη» (Ησ. 53,12).  Ο σταυρός είναι συνεπώς από δω και πέρα το καινούργιο θυσιαστήριο και ο καινούργιος βωμός.  Καθάρισε όλη την οικουμένη.  Και τον ουρανό και τη γη.  Γι’ αυτό ο Χριστός θυσιάσθηκε ψηλά στον σταυρό και όχι κάτω από στέγη για να καθαρίσει όλη την ατμόσφαιρα. Καθαριζότανε όμως και η γη, διότι έσταζε το αίμα του πάνω σ’ αυτήν.

………………………………………………………………………………

      «Το πόσο μεγάλη υπήρξε η θυσία του σταυρού και το τι ωφέλεια προέκυψε φαίνεται σ’ αυτό που είπε ο Χριστός στον ληστή ‘αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω’ (Λουκ. 23,43).

      «Δύο μεγάλα κατορθώματα φανερώνουν τα λόγια αυτά του Χριστού. Ότι άνοιξε τον παράδεισο και ότι έβαλε μέσα πρώτο οικήτορα έναν ληστή, αφού άλλαξε την πονηρή του σκέψη.  Όταν έκανε θαύματα και ανέστησε τους νεκρούς και έδιωχνε τους δαίμονες και σταματούσε τρικυμίες δεν το έκανε αυτό.  Τώρα που τον κάρφωναν και τον σταύρωναν και τον ειρωνεύονταν και τον κακολογούσαν και οι πάντες τον είχαν αρνηθεί και προτιμούσαν τον Βαραββά απ’ αυτόν, τώρα συγκλόνισε την κτίση αλλά και την πέτρινη καρδιά του ληστού.  Έγινε σεισμός φυσικός και σεισμός πνευματικός.  Και ο Ρωμαίος εκατόνταρχος και οι στρατιώτες του, αφού είδαν τα φοβερά γεγονότα που επακολούθησαν τη σταύρωση, αναγκάσθηκαν να ομολογήσουν κι αυτοί  την θεότητά του (Ματθ. 27,54)».  (Ε.Π.Ε., Ι. Χρυσοστόμου έργα, Εις τον Σταυρό και τον ληστή, ομιλία Α΄, τομ. 37, σ. 8 και εξής).

………………………………………………………………………………...

simeio tou Stavrou

Επικοινωνία

Διεύθυνση Μεγάλου Ναού: Δανάης 1, Έγκωμη,
2408, Λευκωσία
Διεύθυνση Μικρού Ναού: Αγίου Νικολάου 1, Έγκωμη, 2408, Λευκωσία
Τηλέφωνο: 22355300
Fax: 22590969
Email: agiosnikolaosengomis

@gmail.com

Announcement

Church of Saint Nicolaos in Engomi is open daily from 8:30 am to 12:00 noon, from 5:00 to 8:00 pm and the hours of Liturgical services. For more information contact us on: agiosnikolaosengomis@gmail.com